تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل زنجبیل بر شاخص هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابت نوع

حمزه محمدی، سید محسن آوندی *، مسعود جمشیدی، مهرداد گویا

مجله کومش

هدف: بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل زنجبیل بر شاخص هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابت نوع ۲ بود.
مواد و روش‌ها: بدین منظور در یک کارآزمایی نیمه‌تجربی دوسویه‌کور، ۴۴ بیمار دیابت نوع دو (گلوگز ناشتا بیش‌تر از ۱۲۶میلی‌گرم در دسی‌لیتر بین ۴۰- سال۶۰)، (با میانگین قد ۲۰/۷±۹۲/۱۶۹ سانتی‌متر، وزن ۳۴/۶±۴۱/۸۲ کیلوگرم، سن ۰۱/۷±۴۹/۵۳ سال و ترکیب بدن ۰۷/۲±۵۷/۲۸ درصد) با آرایش تصادفی به چهار گروه، زنجبیل، تمرین مقاومتی با مصرف دارونما، تمرین مقاومتی با زنجبیل و دارونما تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه زنجبیل روزانه یک گرم زنجبیل را به مدت هشت هفته دریافت کردند. آزمودنی‌های گروه‌های تمرین هم یک پروتکل تمرین مقاومتی پیش‌رونده را که شامل هشت هفته (سه جلسه در هفته) و با شدت ۶۵ تا ۸۰ درصد RM 1 بود، را اجرا نمودند. قبل و ۴۸ ساعت بعد از هشت هفته تمرین، ارزیابی قد، وزن، چربی بدن و BMI به عمل آمد. اندازه‌گیری هموگلوبین گلیکوزیله (Hba1c) بیوسیستم با روش کروماتوگرافی تعویض یون با استفاده از دستگاه Dss Ingland اندازه‎گیری شد.
یافته‌ها: شاخص هموگلوبین گلیکوزیله پس از هشت هفته تمرین مقاومتی و مکمل زنجبیل در گروه‎های تمرین تفاوت معنی‌داری مشاهده شد، ولی در گروه‌های زنجبیل و دارونما تغییری مشاهد نشد ( ۰۵/۰p≥).
نتیجه‌گیری: در نهایت بر اساس نتیجه به‌دست‎‌آمده انجام طولانی‌مدت تمرینات مقاومتی به همراه مکمل زنجبیل می‌تواند عامل مؤثری برای تغییرات مطلوب در شاخص قندی بیماران دیابت نوع دو در طولانی‌مدت باشد.
واژه‌های کلیدی: تمرین مقاومتی، هموگلوبین گلیکوزیله، زنجبیل، دیابت نوع دو

متن کامل مقاله رایگان