تأثیر مکمّل‌دهی کوتاه‌مدت سطوح مختلف عصاره سیلیبوم ماریانوم (سیلی‌مارین) بر پاسخ برخی از مارکرهای التهاب سیستمیک مردان فعال ناشی از یک وهله فعالیت هوازی

اکبر معین *، علی ضرغامی خامنه
مربی ، کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی مرکز باسمنج، تبریز، ایران

مجله طب مکمل

مقدمه: قرن‌هاست که از خارمریم، به‌عنوان یک داروی گیاهی برای درمان انواع بیماری‌ها استفاده می‌شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مکمّل‌یاری کوتاه‌مدت مقادیر مختلف عصاره‌ی سیلیبوم‌ماریانوم بر پاسخ شاخص‌های التهابی مردان فعال در جریان یک جلسه فعالیت هوازی است.
مواد و روش‌ها: در این طرح‌ نیمه‌‌تجربی دو سو ‌کور، ۲۷ مرد فعال (با حداکثر اکسیژن مصرفی ۵۰ – ۴۵ ml.kg.min-1) پس از اخذ رضایت نامه به ۳ گروه ۹ نفری تقسیم شدند. گروه ۱ و ۲ به‌ترتیب، مکمّل سیلی‌مارین ۵ و ۱۰ mg.kg-1.day را دریافت کردند و به گروه دارونما دکستروز ۵ mg.kg-1.day داده شد. پس از مکمّل‌یاری ۱۴ روزه، آزمودنی‌ها در یک ‌وهله فعالیت هوازی شامل ۳۰ دقیقه دویدن روی نوارگردان با شیب صفر درجه و شدت ۷۰ تا ۷۵% ضربان قلب ذخیره‌ی بیشینه شرکت کردند. تغییرات شاخص‌های موردِ مطالعه در ۳ مرحله‌ی حالت پایه، پس از دوره‌ی مکمل‌یاری و ۲۴ ساعت پس از فعالیت ورزشی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر، تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در آلفای ۵% بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که یک جلسه فعالیت هوازی منجر به افزایش معنی‌داری در شاخص‌های التهابی ۲۴ ساعته در تمام گروه‌ها ‌شد (۰/۰۰۱P=)؛ هرچند، گروه‌های مصرف‌کننده‌ی سیلی‌مارین باعث تعدیل پاسخ شاخص‌های التهابی (CRP و PBMC) به‌ترتیب، برای گروه شبهِ‌دارو و گروه‌های ۵ و ۱۰ mg.kg-1.day سیلی‌مارین؛ ۰/۰۱۴P=) متعاقب یک جلسه فعالیت هوازی در مقایسه با گروه شبهِ‌دارو شدند.
نتیجه‌گیری: بر اساس این تحقیق، پیش‌بینی می‌شود مکمّل‌یاری مقادیر مختلف سیلی‌مارین در یک اثر وابسته به دوز بتواند از پاسخ التهابی مردان فعال، متعاقب انجام فعالیت هوازی بکاهد.

واژه‌های کلیدی: فعالیت هوازی؛ سیلی‌مارین؛ پروتئین ‌واکنشگر-C؛ لکوسیت

متن کامل مقاله رایگان