احسان بیات چادگانی, حسین فلاحزاده, غلامرضا عسکری, رزا رهاوی, زهرا مقصودی, آزاده نجارزاده
مجله پزشکی اصفهان
مقدمه: شواهد اپیدمیولوژیک نشان داده است که مکملهای آنتیاکسیدانی میتوانند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب عضلانی و استرس اکسیداتیو ناشی از ورزش ایفا کنند. انار، به جهت داشتن مقادیر بالای ترکیبات منحصر به فرد پلیفنلی و آنتیاکسیدانها، در سالهای اخیر، توجه محققان را به خود معطوف کرده است. این مطالعه، با هدف بررسی تأثیر آب انار طبیعی بر استرس اکسیداتیو و آسیب عضلانی و التهاب ناشی از ورزش در مردان جوان انجام گردید.
روشها: این مطالعهی تجربی به صورت کارآزمایی بالینی بر روی ۳۰ مرد سالم جوانی که ۳ جلسه در هفته ورزش کردند و واجد معيارهاي ورود به مطالعه بودند، به اجرا درآمد. آنها به طور تصادفی، و با استفاده از جدول اعداد تصادفی، به دو گروه مورد (مکمل) و شاهد (دارونما) تقسیم شدند. افراد گروه مورد، روزانه یک فنجان ۲۵۰ میلیلیتری آب انار، که به صورت آب انار طبیعی و تهیه شده توسط محقق بود و گروه شاهد نیز، روزانه یک فنجان ۲۵۰ میلیلیتری دارونما را به مدت ۸ هفته در ساعت معین دريافت كردند. نمونهی خون، پس از حداقل ۸ ساعت ناشتا بودن، جهت ارزیابی شاخصهای آسیب عضلانی شامل کراتین کیناز (CK یا Creatine kinase) و لاکتات دهیدروژناز (LDH یا Lactate dehydrogenase) و شاخص پروکسیداسیون لیپیدی شامل مالون دی آلدهید (MDA یا Malondialdehyde) و شاخص التهابی شامل پروتئین واکنشی C (CRP یا C-reactive protein) درشروع و پایان مطالعه گرفته شد. آنالیز آماری با استفاده از آزمونهای Paired-t و t مستقل انجام شد.
یافتهها: به دنبال مصرف ۸ هفتهای آب انار، میزان MDA در گروه دریافت کنندهی مکمل از ۵/۱ به ۱/۱ میکرومول در لیتر کاهش و در گروه شاهد از ۵/۱ به ۷/۱ میکرومول در لیتر افزایش یافت. میانگین تغییرات این شاخص بین دو گروه دارای تفاوت معنیدار بود (۰۴۷/۰ = P). تغییرات LDH، CRP و CK در هیچ کدام از گروهها معنیدار نبود.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه، نشانگر احتمال اثرات سودمند آب انار در تقویت سیستم دفاع آنتیاکسیدانی بدن و کاهش استرس اکسیداتیو میباشد.
واژگان کلیدی: انار، آسیب عضلانی، التهاب، استرس اکسیداتیو