تأثیر مصرف مکمل رزوین بر سطح سرمی ۶-IL وCRP و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

انسیه یزدخواستی, نادر شوندی, احمد محمودیان, عباس صارمی

مجله پزشکی اصفهان

مقدمه: وجود التهاب در بیماران مبتلا به دیابت، عوارض این بیماری را افزایش می‌دهد. آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند شدت التهاب را کاهش دهند. اینترلوکین-۶ (۶-IL یا ۶-Interleukin) و پروتئین واکنشی c (CRP یا C-reactive protein) دو عامل التهابی هستند و این سؤال مطرح است که آیا رزوین، به عنوان یک آنتی‌اکسیدان، می‌تواند سطح این دو را کاهش دهد و بر مقاومت به انسولین تأثیر بگذارد؟

روش‌ها: روش تحقیق، از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود که در آن، ۱۶ زن مبتلا به دیابت نوع ۲ به طور تصادفی در دو گروه مورد (سن: ۱۱/۵ ± ۲۵/۵۹ سال) و شاهد (سن: ۶۰/۱۰ ± ۲۵/۵۲ سال) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در گروه مورد به مدت ۶ هفته ۴۰۰ میلی‌گرم مکمل رزوین دریافت کردند. نمونه‌های خونی جهت تعیین اینترلوکین-۶، CRP و مقاومت به انسولین، قبل و بعد از دوره‌ی مداخله از دو گروه دریافت شد.

یافته‌ها: اینترلوکین-۶ و CRP در گروه مورد کاهش معنی‌داری یافت (۰۵۰/۰ > P). همچنین، مقاومت به انسولین نیز با ۶ هفته دریافت مکمل رزوین، به طور معنی‌داری بهبود یافت (۰۵۰/۰ > P).

نتیجه‌گیری: احتمال می‌رود، مصرف مکمل رزوین باعث کاهش عوامل التهابی و مقاومت به انسولین، در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲، شود.

واژگان کلیدی: دیابت نوع ۲، التهاب، مقاومت به انسولین، مکمل رزوین

متن کامل مقاله رایگان