تأثیر مصرف مکمل اسید های آمینه ی شاخه دار بر نشانگرهای آسیب عضلانی به دنبال فعالیت برون گرا در بازیکنان بسکتبال مرد

دیانا کیهانی ۱ ؛ مهدی کارگرفرد۲
۱دانشجوی دکتری دانشگاه ارومیه
۲دانشیار دانشگاه اصفهان

مجله فیزیولوژی ورزشی

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثرات مصرف مکمل اسید­های آمینۀ شاخه­دار بر نشانگر­های آسیب عضلانی به­دنبال فعالیت برون­­گرا در بازیکنان بسکتبال مرد می­باشد. بدین منظور، ۲۶ ­بازیکنان مرد نخبۀ بسکتبال (با میانگین سنی ۵۵/۳±­۰۴/۲۹­ سال، ­وزن ۹۸/۸­±­۵۴/۸۹ کیلوگرم، شاخص تودۀ بدنی ۴۴/۱­±­۴۳/۲۵ و درصد چربی بدن ۶۰/۳­±­۳۰/۱۴) به­شکل داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و به­طور تصادفی در دو گروه مکمل (۱۳ نفر) و دارونما (۱۳ نفر) قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی شامل فعالیت برون­گرا (۱۵ ست با ۱۰ تکرار) بود. کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز، حداکثر انقباض ارادی و کوفتگی عضلانی به­عنوان نشانگر­های آسیب عضلانی پیش از آزمون، ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت پس از پروتکل تمرینی اندازه­گیری شدند که سطح معناداری آزمون­ها با استفاده از نرم­افزار تحلیل آماری اس.پی.اس.اس نسخۀ ۱۸ کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. براساس نتایج، اثرات بین گروهی کاهش معناداری را در متغیرهای کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز و کوفتگی عضلانی در گروه مکمل اسید­های آمینۀ شاخه­دار در مقایسه با گروه دارونما نشان می­دهد.     علاوه­بر­این،­بازیافت بیشتری در حداکثر انقباض ارادی گروه مکمل اسید­های آمینۀ شاخه­دار در مقایسه با گروه دارونما مشاهده می­شود. همچنین، یافته­ها بیانگر آن است که مصرف مکمل اسیدهای آمینۀ شاخه­دار، نشانگر­های آسیب عضلانی ناشی از تمرینات برون­گرا را کمتر کرده و دورۀ بازیافت پس از تمرینات شدید عضلانی را کاهش می­دهد.
کلیدواژه ها
اسید آمینۀ شاخه‌دار؛ آسیب عضلانی؛ تمرین برون‌گرا؛ بازیکنان بسکتبال

متن کامل مقاله رایگان