*فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران*
تأثیر غوطهوری در آب سرد و مصرف مکمل کافئین بر تعادل، خستگی و عملکرد روانی – حرکتی دانشجویان ورزشکار
مینا رضایی ، مرتضی طاهری* ، خدیجه ایراندوست
دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایران
مجله فیض
چکیده:
سابقه و هدف: ریکاوری مناسب میتواند بر عملکردهای پیچیده تعادلی، روانی – حرکتی و شاخصهای خستگی تأثیرگذار باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مکمل کافئین و غوطهوری در آب سرد بر تعادل، شاخص خستگی و عملکرد روانی – حرکتی، متعاقب یک پروتکل ورزشی درماندهساز در دانشجویان ورزشکار بود.
مواد و روشها: تحقیق حاضر، نیمهتجربی و طرح تحقیق بهصورت متقاطع بود. جامعه آماری، شامل کلیه دانشجویان ورزشکار دختر با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال بود که از این تعداد ۱۸ دانشجو بهصورت غیرتصادفی و از نمونههای دردسترس انتخاب شدند. آزمودنیهای تحقیق ۱۸ نفر بودند که در چهار حالت غوطهوری در آب سرد، غوطهوری در آب سرد + دارونما (شامل دکستروز) و غوطهوری در آب سرد بههمراه مصرف مکمل کافئین مطالعه شدند. مصرف کافئین و دارونما یکساعت قبل از انجام آزمون انجام شد و بعد از یکساعت از شرکتکنندگان، آزمونهای تعادل، بروس و وینا گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس مکرر و تصحیح بونفرونی در سطح معنیداری ۰۵/۰ استفاده شد.
نتایج: زمان رسیدن به واماندگی و ضربان قلب در دانشجویان ورزشکار بهطور معنیداری پس از غوطهوری در آب سرد و مصرف کافئین بهبود یافته است (۰/۰۵>P). همچنین عملکرد روانی – حرکتی (سرعت عکسالعمل) با مصرف کافئین بهبود یافت (۰۵/۰>P). از طرف دیگر شاخصهای مربوط به تعادل ایستا و پویا اختلاف معنیداری نداشت (۰/۰۵<P).
نتیجهگیری: مصرف مکمل کافئین و غوطهوری در آب سرد بر شاخصهای خستگی و عملکرد روانی – حرکتی متعاقب یک پروتکل ورزشی درماندهساز (ازپااندازنده) در دانشجویان ورزشکار، مؤثر است.
سابقه و هدف: ریکاوری مناسب میتواند بر عملکردهای پیچیده تعادلی، روانی – حرکتی و شاخصهای خستگی تأثیرگذار باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مکمل کافئین و غوطهوری در آب سرد بر تعادل، شاخص خستگی و عملکرد روانی – حرکتی، متعاقب یک پروتکل ورزشی درماندهساز در دانشجویان ورزشکار بود.
مواد و روشها: تحقیق حاضر، نیمهتجربی و طرح تحقیق بهصورت متقاطع بود. جامعه آماری، شامل کلیه دانشجویان ورزشکار دختر با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال بود که از این تعداد ۱۸ دانشجو بهصورت غیرتصادفی و از نمونههای دردسترس انتخاب شدند. آزمودنیهای تحقیق ۱۸ نفر بودند که در چهار حالت غوطهوری در آب سرد، غوطهوری در آب سرد + دارونما (شامل دکستروز) و غوطهوری در آب سرد بههمراه مصرف مکمل کافئین مطالعه شدند. مصرف کافئین و دارونما یکساعت قبل از انجام آزمون انجام شد و بعد از یکساعت از شرکتکنندگان، آزمونهای تعادل، بروس و وینا گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس مکرر و تصحیح بونفرونی در سطح معنیداری ۰/۰۵ استفاده شد.
نتایج: زمان رسیدن به واماندگی و ضربان قلب در دانشجویان ورزشکار بهطور معنیداری پس از غوطهوری در آب سرد و مصرف کافئین بهبود یافته است (۰/۰۵>P). همچنین عملکرد روانی – حرکتی (سرعت عکسالعمل) با مصرف کافئین بهبود یافت (۰/۰۵>P). از طرف دیگر شاخصهای مربوط به تعادل ایستا و پویا اختلاف معنیداری نداشت (۰/۰۵<P).
نتیجهگیری: مصرف مکمل کافئین و غوطهوری در آب سرد بر شاخصهای خستگی و عملکرد روانی – حرکتی متعاقب یک پروتکل ورزشی درماندهساز (ازپااندازنده) در دانشجویان ورزشکار، مؤثر است.
غوطهوری در آب سرد، کافئین، خستگی، تعادل
واژههای کلیدی: غوطهوری در آب سرد، کافئین، خستگی، تعادل، فیزیولوژی ورزشی