تأثیر شش هفته تمرین هوازی بر ترکیب بدنی و سطح سرمی IL-10 در زنان میانسال چاق

لاله بهبودی۱؛ مجتبی ایزدی ۲
۱استادیار گروه فیزیولوژری ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،‌ دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، تهران، ایران.
۲استادیار گروه فیزیولوژری ورزشی، دانشکده علوم انسانی،‌ دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران.

مجله زنان مامائی و نازایی ایران

مقدمه: اینترلوکین ۱۰ (IL-10)، یک سایتوکین ضد التهابی است که سطوح آن در حضور چاقی و بیماری‌های وابسته کاهش می‌‌یابد. با توجه به عدم مطالعات کافی در این زمینه بر روی زنان چاق سالم یا بیمار، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تمرینات کوتاه مدت هوازی بر سطوح سرمی IL-10 در زنان چاق انجام گرفت.
روش‌کار: این مطالعه در تابستان سال ۱۳۹۵ بر روی ۳۰ نفر از زنان چاق میانسال کم‌تحرک (با شاخص توده بدنی بیشتر یا مساوی ۳۰ و کمتر یا مساوی ۳۶ کیلوگرم بر متر مربع) در دامنه سنی ۴۰-۳۰ سال در تهران انجام شد. افراد به دو گروه ۱۵ نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه تمرینات هوازی را ۳ جلسه در هفته به مدت ۶ هفته با زمان ۴۵-۳۰ دقیقه با شدت ۷۵-۶۰% ضربان قلب بیشینه اجرا نمودند. چاقی شکمی و دیگر شاخص‌های آنتروپومتریکی و همچنین سطح سرمی IL-10، ۴۸ ساعت قبل و پس از مداخله ورزشی اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفادهاز نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه ۱۵) و آزمون‌های تی مستقل و تی وابسته انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در گروه تجربی کاهش معنی‌داری در وزن بدن، شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن و چاقی شکمی مشاهده شد (۰۵/۰>p). همچنین سطح سرمی IL-10 در گروه تجربی افزایش معنی‌داری یافت (۰۰۱/۰=p).
نتیجه‌گیری: تمرینات هوازی کوتاه مدت با شدت متوسط تا شدید به کاهش شاخص‌های معرف چاقی و افزایش سطوح سرمی IL-6 در زنان چاق منجر می‌شود.
کلیدواژه ها
آمادگی قلبی- عروقی؛ تمرین هوازی؛ چاقی؛ ضدالتهابی

متن کامل مقاله رایگان