علی یعقوبی ۱؛ علی رضا الهامی۲
۱کارشناسارشد فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
۲استادیار فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش
چگونگی تغییرات مولکولی وابسته به شکلپذیری سیناپسی در پی انواع مختلف تمرین ناشناخته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین مقاومتی دایرهای با شدت بالا بر سطح پلاسمایی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) مردان غیرفعال بود. بدین منظور ۲۰ مرد غیرفعال ۱۸تا ۲۵ ساله و با وزن ۶۰ تا ۸۰ کیلوگرم بهطور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی به مدت شش هفته تمرین مقاومتی دایرهای (شدت ۷۵ تا ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه) را انجام دادند. ۲۴ ساعت ساعت پیش از شروع تمرین و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی از آزمودنیها خونگیری بهعمل آمد و تغییرات سطح BDNF با روش الایزا اندازهگیری شد. برای مقایسۀ درونگروهی و بینگروهی بهترتیب از آزمون t وابسته و t مستقل در سطح معناداری ۰۵/۰>P استفاده شد. نتایج نشان داد که شش هفته تمرین مقاومتی موجب افزایش معنادار سطح BDNF آزمودنیها شد (۰۲۲/۰=P). همچنین سطح BDNF پلاسما در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل بهطور معناداری بالاتر بود (۰۲۴/۰=P). احتمالاً تمرینات مقاومتی از طریق افزایش سطح BDNF نقش سودمندی در شکلپذیری سیناپسی در افراد غیرفعال دارد.
کلیدواژهها
تمرین مقاومتی؛ شکلپذیری سیناپسی؛ فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز؛ مردان غیرفعال