تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل التهابی حاد (hs-CRP و فیبرینوژن) در مردان جوان غیرفعال

۱ محمد همتی نفر* ؛ ۲ محمد رضا کردی؛ ۳ سیروس چوبینه؛ ۴ ثروت چوپانی
۱دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران
۲دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران
۳استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران
۴کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران

مجله المپیک نوین

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا ( HIIT ) بر مقادیر استراحتی hs-CRPو فیبرینوژن مردان جوان غیرفعال بود. به این منظور، هجده مرد جوان غیرفعال ب هصورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل  تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته پروتکل تمرینی H IIT را اجرا کردند که هر جلسه شامل چهار تا شش تکرار سی ثانیه ای دویدن با حداکثر سرعت در ناحیه ای بیست متری با سی ثانیه بازیافت بود. نمون ههای خونی یک روز قبل و ۴۸ ساعت بعد از اجرای پروتکل تمرینی، به صورت ناشتا برای انجام تجزیه و تحلیل های آزمایشگاهی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل انجام شد و نتایج نشان داد شش هفته اجرای HIIT موجب کاهش ۰۶ / ۴ درصدی فیبرینوژن پلاسما و افزایش ۶۶ / ۱۶ درصدی hs-CRP سرمی شد، اگرچه این تغییرات نسبت به گروه کنترل معنادار نبود، همچنین، نتایج پژوهش حاضر، افزایش معنادار ۸ درصدی ،VO2max حجم پلاسما و کاهش معنادار ۶۸ / ۱۵ درصدی چربی بدن را در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد. در نتیجه، به نظر می رسد اجرای HIIT از نظر تأثیر زمانی عاملی کارآمد در کاهش درصد چربی بدن و افزایش آمادگی هوازی باشد که با تغییرات اندک در مقادیر پروتئین های التهابی مرحلة حاد همراه است.

متن کامل مقاله رایگان