تأثیر شش هفته تمرینات تناوبی مبتنی بر نقطة شکست ضربان قلب (HRDP) به روش D-Max بر تغییرات لاکتات خون، زمان رسیدن به خستگی و عملکرد بازیکنان جوان فوتبال

اصغر جلالی۱؛ مهدی عباسپور۲؛ مهدی حکیمی orcid 3؛ مریم علی محمدی۴
۱کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور همدان
۲استادیار فیزیولوژی ورزشی،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
۳دکتری فیزیولوژی ورزشی قلب و عروق و تنفس، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد مریوان، دانشگاه آزاد اسلامی، مریوان، ایران.
۴دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی قلب و عروق و تنفس، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، سنندج، ایران.

مجله علوم زیستی ورزشی

چکیده
هدف این پژوهش بررسی تأثیر شش هفته تمرینات تناوبی مبتنی بر نقطۀ شکست ضربان قلب (HRDP) براساس مدل D-Max بر لاکتات خون، عملکرد و مدت زمان رسیدن به خستگی بازیکنان جوان فوتبال بود. ۲۰ بازیکن فوتبال برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند و به شکل تصادفی به دو گروه تمرین (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. گروه کنترل تمرینات باشگاهی خود را سه جلسه در هفته به مدت شش هفته و گروه تمرینی علاوه‌بر تمرینات باشگاهی، تمرینات تناوبی با شدت معادل HRDP براساس روش-D-Max را اجرا ­کردند. برای تعیین تفاوت­های درون و میان‌گروهی به‌ترتیب از آزمون­های t همبسته و t مستقل استفاده شد. زمان رسیدن به خستگی (۰۰/۰P=) و لاکتات تولیدی (۰۲/۰ P=) فقط در گروه تمرینی به­طور معنا­داری افزایش داشت، اما بهبود عملکرد در هر دو گروه تمرین (۰۲/۰P=) و کنترل (۰۴/۰P=) مشاهده شد. همچنین گروه تمرینی به­طور معناداری تأثیرات بهتری را بر سطح لاکتات (۰۱/۰P=)، زمان رسیدن به خستگی (۰۳/۰P=) و عملکرد (۰۰/۰P=) بازیکنان فوتبال داشت. به­طور کلی به مربیان و بازیکنان ­فوتبال پیشنهاد می‌شود تا در کنار تمرینات باشگاهی خود، تمرینات تناوبی را با شدت معادل HRDP برگرفته از روش-D-Max برای رسیدن به اهداف تمرینی، به‌کار گیرند.
کلیدواژه‌ها
آستانه لاکتات؛ تمرین تناوبی؛ خستگی؛ ضربان قلب

متن کامل مقاله رایگان