تأثیر حاد تمرین استقامتی بر سطوح آمیلوئید A و LDL اکسید شده در مردان جوان چاق

جواد مهربانی *۱، تهمینه سعیدی ضیابری۲، فهیمه مهربانی۲، ابوذر جوربنیان۲

مجله پزشکی خراسان شمالی

زمینه و هدف: چاقی و افزایش شاخص‌های التهابی از جمله آمیلوئید A (SAA) و LDL اکسید شده (Ox-LDL)، از عوامل اصلی ابتلای به بیماری‌های قلبی – عروقی است و فعالیت‌های ورزشی اثر مثبتی در کاهش عوامل خطرزای این بیماری‌ها دارد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثر یک جلسه تمرین استقامتی روی چرخ کارسنج بر سطوح خونی SAA و Ox-LDL در مردان جوان چاق بود.
مواد و روش کار: تعداد ۲۲ مرد جوان در این مطالعه شرکت کردند که به دو گروه وزن طبیعی (۱۲ نفر با میانگین و انحراف معیار سن ۴۲/۱±۱۲/۲۵ سال، وزن ۷۵/۲±۹۱/۶۹ کیلوگرم و قد ۷۵/۲±۰۴/۱۷۳ سانتی‌متر) و گروه چاق (۱۰ نفر با میانگین و انحراف معیار سن ۳۹/۱±۴۵/۲۶ سال، وزن ۴۰/۷±۱۵/۹۱ کیلوگرم و قد ۶/۳±۶/۱۷۳ سانتی‌متر) تقسیم شدند. پروتکل فعالیت بدنی شامل رکاب‌زدن با شدت ۶۵% VO2max به مدت ۶۰ دقیقه روی چرخ کارسنج بود. نمونه‌گیری خون، قبل و بعد از پایان فعالیت انجام شد و مقادیر SAA و Ox-LDL با روش الایزا مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.
یافته‌ها: آزمون یومان‌ویتنی نشان داد سطح سرمی Ox-LDL گروه چاق پس از فعالیت در مقایسه با گروه وزن طبیعی بالاتر بود (۰۵/۰≥p). در گروه چاق، سطح SAA پس از فعالیت از گروه وزن طبیعی بالاتر بود (۰۵/۰≥p). آزمون تی مستقل نشان داد سطح SAA در هر دو گروه در مقایسه با قبل از فعالیت افزایش معنی‌داری داشت (۰۵/۰≥p). در هر دو گروه بین SAA با BMI و در گروه چاق بین Ox-LDL و BMI رابطه معنی‌داری مشاهده شد (۰۵/۰≥p).
نتیجه‌گیری: یک جلسه فعالیت استقامتی موجب افزایش سطوح SAA و Ox-LDL می‌شود و به نظر می‌رسد این تغییر تحت تاثیر بالاتر بودن توده بدن و اثر التهاب حاد ناشی از فعالیت ورزشی قرار داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: چاقی، فعالیت استقامتی، پاسخ حاد التهابی، آمیلوئید A، لیپوپروتئین اکسایشی

متن کامل مقاله رایگان