علی اصغر رواسی ؛ ۱عباسعلی گائینی؛ ۲مجید تاسمه؛ ۳هادی عبدی؛ ۴امیر عبدالمحمدی
۱استاد دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران
۲کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور، مرکز تهران
۳دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
۴کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی
علوم زیستی ورزش
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی بر چابکی کشتیگیران آزادکار جوان شهرستان ایلام بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمهتجربی است که جامعۀ آماری آن را ۳۲۸ کشتیگیر جوان آزادکار شهرستان ایلام تشکیل داده است. بدین منظور ۴۰ نفر از آنها بهصورت تصادفی انتخاب و پس از اجرای آزمون چابکی ایلینویز در پیشآزمون، بهصورت تصادفی به چهار گروه۱۰ نفرۀ تمرین قدرتی، پلایومتریک، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند و پس از هشت هفته اجرای پروتکلهای تمرینی مجدداً در پسآزمون تست ایلینویز بهعمل آمد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد، سطح معناداری ۰۵/۰P< در نظر گرفته شد. یافتههای تحقیق حاکی از آن بود که انجام هشت هفته تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی بر کاهش زمان آزمون چابکی کشتیگیران تأثیر معناداری دارد (۰۵/۰P<). در مورد تفاوتهای بینگروهی، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که در پیشآزمون تفاوت معناداری بین میزان چابکی آزمودنیها در هر یک از گروههای تحقیق وجود ندارد (۶۵۵/۰, P= 856f=). اما پس از هشت هفته مداخلههای تمرینی اختلاف معناداری بین آنها مشاهده شد (۰۰۹/۰, P= 48/4f=). نتایج آزمون تعقیبی LSD نشان داد که بیشترین تأثیر بر بهبود چابکی ابتدا مربوط به تمرینات ترکیبی سپس تمرینات پلایومتریک و در نهایت تمرینات قدرتی بوده است. البته بین گروههای تمرین ترکیبی و پلایومتریک و بین گروههای تمرین قدرتی و کنترل این اختلاف معنادار نبود. با توجه به نتایج تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که، برای بهبود وضعیت چابکی کشتیگیران، انجام تمرینات پلایومتریک و بهخصوص تمرینات ترکیبی (پلایومتریک _ قدرتی) بسیار مفیدتر از انجام تمرینات صرفاً قدرتی است. در نتیجه انجام تمرینات مذکور با تأکید بر رعایت ویژگیهای نمونههای تحقیق و معیارهای ورود و خروج نمونهها در تحقیق حاضر توصیه میشود.
کلیدواژگان: تمرینات پلایومتریک؛ تمرینات قدرتی؛ چابکی؛ کشتی گیر آزادکار