تأثیر تمرین مقاومتی فزاینده بر سیستاتین C و پروتئین واکنش‌پذیر C در مردان والیبالیست

دارا ترسیم۱ ؛ احمد همت فر۲ ؛ کمال عزیزبیگی بوکانی ۳
۱کارشناس‌ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
۲استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
۳استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

التهاب مزمن با خطر ابتلا به بیماری‌های مختلفی مانند اتروسکلروزیس و دیابت مرتبط است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر تغییرات پروتئین واکنش‌پذیر C و سیستاتین C در مردان ورزشکار بود. به همین منظور ۲۰ آزمودنی از والیبالیست‌های شهرستان سنندج داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به‌صورت تصادفی در دو گروه مقاومتی فزاینده (۱۰n= ) و کنترل (۱۰n= ) قرار گرفتند. تمرینات مقاومتی فزاینده به‌صورت سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه انجام گرفت و در پایان هفتۀ هشتم به ۹۰ درصد یک تکرار بیشینه رسید. نمونه‌گیری از خون پیش و پس از دورۀ تمرینی برای ارزیابی پروتئین واکنش‌پذیر C و سیستاتین C در پلاسما صورت گرفت. نتایج نشان داد که در تعامل زمان در گروه تفاوت معناداری در سیستاتین C وجود داشت (۰۴۷/۰P=). با وجود این اثر زمان و نیز اثر زمان در گروه در CRP معنادار نبود (۰۵/۰P>). نتیجه گرفته می‌شود که هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده می‌تواند موجب کاهش سیستاتین C به‌عنوان یک شاخص التهابی جدید شود. با وجود این چنین پروتکلی تأثیری بر میزان غلظت CRP پایه ندارد.
کلیدواژه ها
التهاب؛ تمرین مقاومتی؛ سیستاتینC

متن کامل مقاله رایگان