تأثیر تمرین ایروبیک موزون بر سطوح سرمی امنتین-۱ و برخی متغیرهای آنتروپومتریکی در زنان چاق

مهین نصرآبادی۱ ، مهدی مقرنسی *۲
۱- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی
۲- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی

مقدمه: امنتین-۱ آدیپوکین شناخته شده‌ای است که اغلب از بافت چربی احشایی ترشح می‌شود. سطوح امنتین-۱ با چاقی رابطه معکوس دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین ایروبیک موزون بر سطوح سرمی امنتین-۱ و برخی متغیرهای آنتروپومتریکی زنان چاق بود.

روش‌ها: ۳۲ زن چاق با میانگین سنی ۲۳/۸ ± ۹۴/۳۷ سال و نمایه توده بدنی ۵۴/۳ ± ۳۴/۳۲ کیلوگرم بر متر مربع به‌طور داوطلبانه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (۱۷n=) و گروه کنترل (۱۵n=) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها در گروه تجربی با شدت ۸۰-۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه، هر جلسه به‌مدت ۶۰-۴۵ دقیقه، سه روز در هفته، به‌مدت ۸ هفته به تمرین پرداختند. گروه کنترل در هیچ‌گونه برنامه ورزشی شرکت نکرد. قبل و بعد از تمرین مقادیر امنتین-۱ سرم، وزن، نمایه توده بدن (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) محاسبه شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های شاپیرو- ویلک، لون، t وابسته و تحلیل کوواریانس (ANCOVA) در سطح معناداری ۰۵/۰>α یا ۰۱/۰> α تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: ۸ هفته تمرین ایروبیک در گروه تجربی، با افزایش معنادار سطوح امنتین-۱ (۰۰۰/۰P=) و کاهش معنا‌دار وزن و BMI (000/0P=) همراه بود (۰۵/۰P<)، در حالی‌که در WHR (577/0P=) تغییر معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰P>). بررسی‌های بین گروهی نیز حاکی از افزایش معنا‌دار در مقادیر امنتین-۱ (۰۰۹/۰P=) و کاهش معنا‌دار در مقادیر وزن (۰۰۰/۰P=) و BMI (001/0P=) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بود (۰۱/۰P<).

نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که تمرین ایروبیک موزون با افزایش امنتین-۱ و کاهش عوامل وابسته به چاقی نقش موثری در سلامت قلب و عروق و بهبود اختلالات مرتبط با چاقی در زنان چاق دارد.
واژه‌های کلیدی: امنتین-۱، تمرین ایروبیک، چاقی،

متن کامل مقاله رایگان