تأثیر تمرین استقامتی و مکمل پروتئین whey بر التهاب و مقاومت انسولینی در موشهای صحرایی تغذیهشده با غذای پرچرب
فرهاد احمدی کانی گلزار۱، دکتر رزیتا فتحی ۲، دکتر سلیمان محجوب۳
۱- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، شاخه بیوشیمی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.
۲- دانشیار شاخه بیوشیمی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
۳- استاد مرکز تحقیقات زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.
مجله پزشکی کردستان
زمینه و هدف: پروتئین whey بهعنوان یک پیشگیریکننده بسیار عالی در برابر چاقی شناخته شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مکمل پروتئین whey بر سطوح TNF-α و مقاومت انسولینی در رتهای تغذیه شده با غذای پرچرب می باشد.
روش بررسی: ۴۰ سر رت نر نژاد ویستار در فاز اول تحقیق به دو گروه تقسیم شدند: ۱-رژیم غذایی استاندارد (۸ سر)، ۲-رژیم غذایی پرچرب (۳۲ سر). پس از ۹ هفته، در فاز دوم موشهای تغذیه شده با غذای پرچرب به ۴ گروه (۸ سر در هر گروه) تقسیم شدند: ۱-کنترل، ۲-مکمل whey، ۳-تمرین استقامتی، ۴-مکمل whey + تمرین استقامتی. تمرین استقامتی به مدت ۱۰ هفته با سرعت ۲۱ متر در دقیقه با شیب ۱۵ درصد برای ۶۰ دقیقه در روز و ۵ روز در هفته انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی (مقایسه گروه کنترل نرمال و کنترل غذای پرچرب) و آنالیز واریانس دوطرفه تجزیه تحلیل شدند.
یافته ها: در گروه کنترل غذای پرچرب مقادیر وزن بدن (۰۰۹/۰=P) و بافت چربی (۰۰۲/۰=P)، مقاومت به انسولین (۰۴۵/۰=P)، TNF-α (۰۲۲/۰=P) نسبت به گروه غذای استاندارد بالاتر بود. وزن بافت چربی (۰۲/۰=P)، گلوکز (۰۰۶/۰=P)، انسولین (۰۰۰۳/۰=P)، شاخص مقاومت به انسولین (۰۰۰۲۱/۰=P) و سطوح TNF-αبافت چربی (۰۳۹/۰=P) در گروه های مصرف کننده whey نسبت به گروه های بدون مصرف مکمل کمتر بود. همچنین وزن بدن (۰۱۷/۰=P)، وزن بافت چربی (۰۰۱/۰=P) و سطوح TNF-α بافت چربی (۰۰۱/۰=P) در گروه های تمرین کرده نسبت به گروه های کنترل کمتر بود.
نتیجهگیری: مصرف مکمل whey منجر به بهبود مقاومت انسولینی ناشی از غذای پرچرب و کاهش التهاب گردید. همچنین تمرین استقامتی التهاب بافت چربی را کاهش داد.
کلید واژه ها: پروتئین whey، التهاب، مقاومت به انسولین، غذای پرچرب