تأثیر تمرین استقامتی بر ذخایر گلیکوژن عضلانی در موش‌های C57BL/6 پیش دیابتی فیزیولوژی ورزشی

تأثیر تمرین استقامتی بر ذخایر گلیکوژن عضلانی در موش‌های C57BL/6 پیش دیابتی فیزیولوژی ورزشی

*فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران*

مجله فیزیولوژی ورزشی

سید غلامحسین رحیمی ۱ سید محمد مرندی ۲ محمد حسین نصراصفهانی ۳

۱ دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

۲ استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

۳ استاد جنین شناسی، گروه زیست‌شناسی، پژوهشکده زیست‌فناوری پژوهشگاه رویان، اصفهان، ایران

چکیده

شرایط استرس‌زای پیش دیابت، به مرحله قبل از شکل‌گیری بیماری دیابت نوع ۲ گفته می‌شود، که میزان قند خون بیشتر از حد طبیعی و کمتر از معیارهای تشخیصی دیابت نوع ۲ است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین استقامتی بر ذخایر گلیکوژن عضلانی موش‌های‌ پیش دیابتی شده می باشد. بر این اساس تعداد ۱۵ سر موش‌ نر نژاد C57BL/6 به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: موش‌های تغذیه‌شده با رژیم غذایی طبیعی (ND ، ۵ عدد) و رژیم غذایی پرچرب (HFD ، تعداد ۱۰ عدد). موش‌ها به مدت ۱۲ هفته تغذیه شدند. پس از تشخیص القای پیش دیابت توسط آزمون های تشخیصی در گروه HFD ، این گروه به دو زیرگروه تقسیم شدند: موش‌های پیش دیابت شده (PD) و موش‌های پیش دیابت شده به همراه تمرین استقامتی (PD-Ex) نتایج کاهش معناداری از سطح گلوکز خون و مقاومت انسولینی را در گروه PD-Ex نسبت به PD نشان داد. تکنیک PAS تغییرات کاهش قابل‌مشاهده ای از ذخایر گلیکوژن در HFD نسبت به گروه ND نشان داد درحالیکه تمرین استقامتی باعث افزایش تجمع گلیکوژن در عضله اسکلتی موش‌ها شد. سطح بیان ژن‌های نسبی دخیل در ذخایر کیلگوژن عضله همچونPI3K, AKT, GSK3,GYS1، و ژن LRRC8A تغییرات معناداری (۰۵/۰>p) بین گروه ND در مقایسه با گروه HFD نشان داد، که نشان‌دهنده اختلال مسیر سیگنالینگ ذخایر گلیکوژن می‌باشد.تمرین استقامتی (PD-Ex) منجر به بهبود قابل‌ملاحظه‌ای از سطح بیان ژن GSK3 شد. به طور کلی به نظر می‌رسد انجام تمرین استقامتی، تأثیرات منفی شرایط پیش دیابتی ناشی از مصرف رژیم غذایی پرچرب را بهبود می بخشد.

کلیدواژه‌ها

پیش دیابت گلیکوژن سنتاز رژیم غذایی پرچرب تمرین استقامتی فیزیولوژی ورزشی

متن کامل