مهدی مقرنسی ؛ ۲ رضوانه گلدوی
۱دانشگاه سیستان و بلوچستان
۲دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
مجله پژوهش در ورزش دانشگاهی
امنتین-۱، آدیپوکاینی است که در بافت چربی احشایی بیان و ترشح میشود و حساسیت انسولینی را افزایش میدهد اما پاسخ آن به تمرینات مقاومتی و بیتمرینی بهدرستی مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر، تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و بیتمرینی پس از آن بر مقادیر پلاسمایی امنتین-۱ دختران دارای اضافهوزن و چاق بود. در این پژوهش نیمهتجربی ۲۲ نفر از دختران دارای اضافهوزن و چاق به طور تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه تجربی (۱۲=n) و کنترل (۱۰=n) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی هشتهفتهای و هر هفته چهار جلسه، طبق برنامۀ تمرینیای با شدت ۶۵ تا ۸۰ درصد ۱RM به تمرین پرداختند و پس از آن چهار هفته بیتمرینی را تجربه کردند تا آثار بیتمرینی نیز بررسی شود. خونگیری پس از دوازده ساعت ناشتایی در مراحل مختلف با شرایط مشابه انجام و مقادیر پلاسمایی امنتین-۱ اندازهگیری شد. بر اساس یافتهها هشت هفته تمرین مقاومتی، تغییرات معناداری در همۀ متغیرهای پژوهش ایجاد کرد و پس از چهار هفته بیتمرینی، این مقادیر به سطوح پایه تغییر یافتند که این تغییر نیز معنادار است (۰۵/۰p<). در مقایسۀ گروهی نیز در مقادیر BMI (017/0p= و ۰۱۹/۰p=) و VO2max (022/0p= و ۰۲۴/۰p=)، در مرحله پسآزمون و چهار هفته بیتمرینی و در مقادیر امنتین-۱ در مرحله پسآزمون نسبت به گروه کنترل، تغییرات معناداری دیده شد (۰۱۳/۰p=). تمرین مقاومتی با افزایش معنادار امنتین-۱، تأثیری پیشگیرانه برای بیماریهای قلبی ـ عروقی داشته، در حالی که با توقف تمرین، سازگاریهای مطلوب تمرین از بین میرود و با کاهش معنادار امنتین-۱، افراد در معرض عوامل خطرزای قلبی ـ عروقی قرار میگیرند.
کلیدواژگان
تمرین مقاومتی دایرهای؛ بیتمرینی؛ امنتین-۱؛ چاقی