محسن صحرانورد ، آذر آقایاری ، علیرضا متاله ، اکرم فرهادی*
مجله پزشکی خراسان شمالی
مقدمه: پیچ خوردگی مچ پا یکی از رایجترین آسیبهای ورزشی است که به دنبال آن فرد ورزشکار دچار بی ثباتی مزمن مچ پا و نهایتاً
درد و اختلال در عملکرد میشود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر شش هفته تمرینات ثبات دهنده تنه بر میزان درد و عملکرد ورزشکاران
مبتلا به بی ثباتی مز من مچ پا انجام گرفت.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی یک سوکور با دو گروه مداخله و شاهد بود. تعداد ۳۱ نفر ورزشکار مبتلا به بی ثباتی مزمن
مچ پا به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره قرار گرفتند. در گروه شاهد تنها فیزیوتراپی رایج و در گروه مداخله علاوه بر فیزیوتراپی رایج،
تمرینات ثبات دهنده تنه نیز به کار گرفته شد. قبل و بلافاصله بعد از انجام مداخلات، میزان درد و عملکرد به ترتیب با استفاده آزمون
دیداری درد و مقیاس سنجش توانایی پا و مچ پا مورد بررسی قرار گرفت. دادههای به دست آمده با استفاده از آزمونهای آماری ۱ ،
Independent t ، Paired t و تحلیل کوواریانس در نرمافزار SPSS و در سطح معنیداری ۱۵ / ۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: پس از کنترل اثر پیشآزمون، میانگین میزان درد و عملکرد در گروه مداخله، در مقایسه با گروه شاهد بهبودی معنیداری داشت
( ۱۵ / ۱ > P .)
نتیجه گیری: انجام تمرینات ثبات دهنده تنه نسبت به فیزیوتراپی رایج، بهبود معنیداری را در میزان درد و عملکرد ورزشکاران مبتلا به
بی ثباتی مزمن مچ پا ایجاد مینماید، لذا پیشنهاد میشود در برنامه توانبخشی ورزشکاران مبتلابه بی ثباتی مزمن مچ پا این تمرینات
گنجانده شود.
واژههای کلیدی: بی ثباتی مفصل درد عملکرد ورزشی تمرین درمانی تمرینات ثبات دهنده