تأثير مقادير مختلف کافئين بر پاسخ التهابی حاد مردان واليباليست متعاقب يک جلسه تمرين مقاومتی وامانده‌ساز

افشار جعفری*، علی ضرغامی خامنه۲ ، ابراهيم اختری شجاعی۳
گروه فيزيولوژی ورزشی، دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبريز
۲- گروه فيزيولوژی ورزشی، دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبريز
۳- گروه فيزيولوژی ورزشی، مرکز تحقيقات سل و بيماری‌های ريوی، دانشگاه علوم پزشکی تبريز

مجله پزشکی طب جنوب

زمينه: با توجه به نتايج متناقض مرتبط با اثرات مقادير کافئين بر پاسخ التهابی ناشی از ورزش، پژوهش کنونی به‌منظور تعيين تأثير مصرف مقادير مختلف کافئين بر پاسخ التهابی حاد مردان واليباليست متعاقب انجام يک جلسه تمرين مقاومتی وامانده‌ساز انجام شد. مواد و روش‌ها: ۳۰ مرد واليباليست نخبه (سن ۲۵-۲۰ سال و چربی بدن ۱۵-۱۰ درصد) در قالب طرحی نيمه‌تجربی و دوسويه کور به‌طور تصادفی در سه گروه همگن مکمل (کافئين: ۶ و ۹ ميلی‌گرم/کيلوگرم وزن بدن) و شبه‌دارو (دکستروز: ۶ ميلی‌گرم/کيلوگرم وزن بدن) جايگزين شدند. همه‌ی آزمودنی‌ها پس از مکمل‌دهی در يک جلسه تمرين وامانده‌ساز مقاومتی باوزنه (با ۸۰ درصد يک تکرار بيشينه) شرکت نمودند. تغييرات شاخص‌های التهابی (عامل نکروز توموری آلفا و پروتئين واکنشگر-C سرمی) طی سه مرحله (حالت پايه، ۴۵ دقيقه بعد از مصرف مکمل‌ و ۲۴ ساعت پس از برنامه‌ی تمرينی) اندازه‌گيری شد. داده‌های نرمال با آزمون‌ تحليل واريانس مکرر در سطح معنی‌داری پنج درصد بررسی شد. يافته‌ها: عامل نکروز توموری آلفا و پروتئين واکنشگر-C سرمی ۴۵ دقيقه پس از مصرف مقادير مختلف کافئين (۶ و ۹ ميلی‌گرم/کيلوگرم وزن بدن) و ۲۴ ساعت بعد از يک جلسه تمرين مقاومتی به‌طور‌ معنی‌دار افزايش يافت (۰۵/۰P<). با اين حال، پاسخ ۲۴ ساعته‌ی عامل نکروز توموری آلفا و پروتئين واکنشگر-C سرمی گروه‌های دريافت‌کننده‌ی کافئين متعاقب يک جلسه تمرين مقاومتی به‌طور‌ معنی‌دار کمتر از گروه شبه‌دارو بود (۰۵/۰P<). نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج می‌توان نتيجه گرفت که مصرف حاد مقادير ۶ و ۹ ميلی‌گرم کافئين به ازای هر کيلوگرم وزن بدن به‌طور مشابه می‌تواند موجب کاهش پاسخ التهابی مردان واليباليست متعاقب انجام يک جلسه تمرين مقاومتی ‌شود.
واژه‌های کلیدی: تمرين مقاومتی، کافئين، عامل نکروز توموری آلفا، پروتئين واکنش‌گر-C،

متن کامل مقاله رایگان