تأثير دوازده هفته تمرين هوازی بر نيمرخ ليپيدهای سرمی، توان هوازی و ترکيب بدن دختران کم توان ذهنی غير ورزشکار

مريم خواجوی، ناهيد بيژه ، مهتاب معظمی

زمينه و هدف: بيماری های قلبی- عروقی امروزه به عنوان يکی از عوامل تهديد کننده سلامتی انسان ها بخصوص در بيماران کم توان ذهنی محسوب می شوند. اين مطالعه با هدف بررسی تأثير دوازده هفته تمرين هوازی بر نيمرخ ليپيدهای سرمی و توان هوازی دختران کم توان ذهنی غير ورزشکار طراحی و اجرا شد.

روش بررسی: در اين مطالعه کارآزمايی بالينی،۲۲ دختر کم توان ذهنی با ميانگين سنی ۵/۰±۳۸/۲۳ سال، قد ۶/۴±۱۶۱ سانتيمتر، وزن ۷۳/۶±۱۵/۶۱ کيلوگرم، نمايه توده بدن ۱۹/۴±۶۸/۲۵ کيلوگرم بر مجذور قد و با بهره هوشي۵۰ تا ۷۵ به صورت نمونه گيری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (۱۰ نفر) و شاهد (۱۲ نفر) تقسيم شدند. گروه تجربی در يک دوره تمرينات هوازی به مدت ۱۲ هفته، با شدت ۶۰ تا۸۰ درصد ضربان قلب ذخيره شرکت نمودند؛ ولی گروه شاهد در هيچگونه تمرينی شرکت نکردند. متغيرها در دو گروه، در دو مرحله ی پيش و پس آزمون مورد مقايسه قرار گرفتند.

يافته ها: قبل از آزمون بين دو گروه از نظر سن، قد، وزن و شاخص توده بدنی تفاوت معناداری وجود نداشت . ميانگين نسبت محيط کمر به باسن، درصد چربی بدن، ليپوپروتئين- کلسترول با چگالی بالا بين دو گروه تفاوت معنی دار ی نشان داد.

 نتيجه گيری: براساس نتايج اين مطالعه فعاليت هوازی می تواند متابوليسم ليپوپروتئين ها را تغيير داده و سبب کاهش عوامل خطر ساز بيماری قلبی- عروقی در دختران کم توان ذهنی شود.

 کلمات کلیدی: تمرين هوازي، شاخص های بیوشیمیایی، کم توان ذهني،