دکتر فريده باباخانی ، کبری اولاد قبادی ، فرج ا. . فتاحی
مجله پزشکی کردستان
زمينه و هدف: خستگی يکی از عواملی است که می تواند موجب کاهش هماهنگی و فعاليت عضلات شود و با توجه به اين که عضلات مرکزی بدن جهت ايجاد يک سطح اتکای باثبات برای انجام حرکات مناسب اندام ها ضروری هستند. خستگی اين عضلات ممکن است بر فعاليت افراد به ويژه ورزشکاران اثر بگذارد.
روش بررسی: ۳۰ دانشجوی دختر رشته تربيت بدنی در جلسه اول آزمون های تعادل (ايستا و پويا) و استقامت را در شرايط عادی (بدون حضور خستگی) انجام دادند. در جلسه دوم، ابتدا آزمودنی ها تمرينات خسته کننده عضلات مرکزی بدن را اجرا کرده و سپس بلافاصله آزمون های تعادل ايستا و پويا را در شرايط خسته بودن عضلات مرکزی بدن انجام دادند. در جلسه سوم، ابتدا آزمودنی ها بار ديگر پروتکل خستگی عضلات مرکزی بدن را اجرا کرده و سپس بلافاصله آزمون های استقامت عضلات تنه را در شرايط خسته بودن عضلات مرکزی بدن انجام دادند. به منظور مقايسه نتايج تحقيقات قبل و بعد از خستگی از آزمون آماری t وابسته استفاده شد.
يافته ها: يافته ها نشان داده اند که پروتکل خستگی عضلات مرکزی بدن موجب کاهش معنی داری با اندازه اثری بزرگ در نمرات آزمونهای تعادل ايستا، پويا و استقامت آزمودنی ها میشود (۰۵/۰>P).
نتيجه گيری: نتايج مطالعات حاضر پيشنهاد می کند تمريناتی که باعث بهبود ثبات عضلات مرکزی و افزايش توانايی آن ها در مقابله با خستگی میشوند، احتمالاً می توانند توسط مربيان و توانبخشان به عنوان روشی برای جلوگيری از آسيبديدگی مورد استفاده قرار گيرند.
واژگان کليدی: عضلات مرکزی بدن، خستگی، تعادل ايستا، تعادل پويا، استقامت