تأثير تمرینات هوازی بر adiponectin و insulin resistance index در مردان سيگاری

نويسندگان: اميرحسين حقيقی ^*، هادی ياراحمدی ، عبدالحامد دريجانی

زمينه و هدف: سيگار کشيدن می‌تواند آديپونکتين سرم را کاهش داده و باعث افزايش مقاومت به انسولين گردد. هدف تحقيق حاضر، بررسی تأثير يک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز بر ميزان آديپونکتين سرم و شاخص مقاومت به انسولين در مردان سيگاری بود. مواد و روش‌ها: روش تحقيق حاضر به‌صورت نيمه‌تجربی بود. جامعه آماری شامل کليه دانشجويان سيگاری دانشگاه حکيم سبزواری بودند که از ميان آنها ۱۲ دانشجوی مرد سيگاری به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در يک طرح متقاطع در سه گروه کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت ۷۵-۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت ۹۵-۹۰ درصد حداکثر ضربان قلب، قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی در دو وضعيت وامانده‌ساز بر روی نوارگردان با شدت‌های ۷۵-۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب و ۹۵-۹۰ درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی‌ها بود. در طول اين مدت گروه کنترل هيچگونه فعاليتی انجام نمی‌داد. برای محاسبه تغييرات حجم پلاسما و اندازه‌گيری شاخص‌های آديپونکتين، گلوکز، انسولين و نيمرخ ليپيدی، نمونه‌های خونی، قبل و بلافاصله پس از اجرای آزمون جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس يک‌طرفه تحليل شدند. يافته‌ها: پس از اصلاح نتايج نسبت به تغييرات حجم پلاسما، مشخص شد که تفاوت معناداری بين سه وضعيت کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت ۹۵-۹۰ درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت ۷۵-۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب، در ميزان آديپونکتين(۸۲۵/۰P=) و شاخص مقاومت به انسولين(۷۵۶/۰P=) وجود ندارد. همچنين، بين سه وضعيت در شاخص‌های گلوکز(۶۳۳/۰P=)، انسولين(۷۶۸/۰P=)، ليپوپرتئين با چگالی پايين (۰۷۵/۰P=)، ليپوپروتئين با چگالی بالا (۱۳۱/۰P=)، کلسترول تام(۵۵۹/۰P=) و تری‌گليسريد سرمی(۶۴۱/۰P=)، تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتيجه گيری: يک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز با دو شدت متفاوت بر ميزان آديپونکتين سرم و شاخص مقاومت به انسولين در مردان سيگاری تأثيری ندارد. با اين‌حال، برای رسيدن به نتايج قطعی‌تر، انجام تحقيقات ديگری ضروری است.