تأثير تمرين استقامتی و مقاومتی بر عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز و کورتيزول سرم در دانشجويان پسر غيرفعال: کارآزمايی بالينی تصادفی شده

عليرضا براری، جبار بشيری، عليرضا رحيمی ، الهام مختاری

مجله پزشکی شهر کرد

زمينه و هدف: عامل رشد عصبی مشتق از مغز نقش مهمی در رشد و تکامل دستگاه عصبی دارد. تحقيقات حيوانی نشان داده اند که سطوح سرمی اين فاکتور تحت تأثير فعاليت ورزشی قرار می گيرد. هدف از انجام تحقيق حاضر تعيين تأثير تمرين استقامتی و مقاومتی دايره ای بر عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز و کورتيزول سرمی در مردان غير فعال بود. روش بررسی: در اين مطالعه کارآزمايی بالينی، ۳۰ دانشجوی پسر غير فعال به طور تصادفی به سه گروه تمرين استقامتی، تمرين مقاومتی و کنترل تقسيم شدند. آزمودنی های گروه استقامتی برنامه تمرينی استقامتی شامل ۴۵-۳۰ دقيقه دوی تناوبی با شدت ۷۵-۶۰ درصد ضربان قلب بيشينه را به مدت چهار هفته اجرا کردند. آزمودنی های گروه های تمرين مقاومتی نيز سه جلسه در هفته، به مدت چهار هفته تمرين مقاومتی دايره ای با شدت ۷۵-۶۰ درصد يک تکرار بيشينه را انجام دادند. قبل و ۴۸ ساعت بعد از دوره‌ی تحقيق، نمونه گيری خونی برای سنجش مقادير سرمی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز و کورتيزول از آزمودنی ها به عمل آمد. يافته ها: تمرين استقامتی و مقاومتی دايره ای غلظت سرمی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز را به طور معنی داری افزايش داد. در بررسی نتايج پس آزمون تفاوتی بين گروه های تمرينی مشاهده نشد؛ ولی بين دو گروه تمرين استقامتی و گروه کنترل تفاوت معنی دار بود. تمرين استقامتی و مقاومتی تأثير معنی داری بر سطوح کورتيزول سرمی نداشت. نتيجه گيری: بر اساس يافته های اين مطالعه، تمرين استقامتی و مقاومتی دايره ای باعث افزايش فاکتورهای نروتروفيک می شود که ممکن است بدين طريق باعث ايجاد سازگاری های ساختاری و عملکردی در دستگاه عصبی شود.
واژه‌های کلیدی: تمرين استقامتی، تمرين مقاومتی، عامل رشد عصبی مشتق از مغز،

متن کامل مقاله رایگان