زهرا جامی عابد مقدم، ناهيد بيژه ، علیاکبر هاشمی جواهری
پيشزمينه و هدف: يائسگی نشانه گذر از دوران باروری و رسيدن به ناباروری است. در اين دوران علائمی همچون گرگرفتگی و عرق شبانه و عدم تمرکز و در طولانیمدت افزايش خطرات قلبی عروقی رخ میدهد. هدف از اجرای اين پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرين هوازی بر علائم يائسگی و کيفيت زندگی زنان يائسه غير ورزشکار بود.
مواد و روش کار: تعداد ۵۰ نفر از زنان يائسه با ميانگين سنی ۶۰-۴۵ سال که بهصورت نمونهگيری در دسترس و هدفدار انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه تجربی (۳۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) قرار گرفتند. آزمودنیها به مدت هشت هفته ۳ جلسه در هر هفته و هر جلسه ۳۰ دقيقه در شروع پژوهش و افزايش تدريجی آن تا ۵۵ دقيقه در پايان پژوهش، با شدت ۵۰ تا ۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب ذخيره حضور يافتند. پيش از شروع و در پايان دوره تمرين هوازی، علائم يائسگی و کيفيت زندگی آنها به ترتيب از طريق مقياس يائسگی گرين و مقياس کيفيت زندگی يوتيان ارزيابی شد . برای مقايسه ميانگينهای درون و بين گروهی به ترتيب از تی استيودنت همبسته و مستقل مورداستفاده قرار گرفت.
يافتهها: خرده مقياسهای علائم يائسگی همچون جسمانی، روانشناختی، اضطراب و افسردگی زنان يائسه متعاقب هشت هفته تمرين هوازی کاهش معنیدار يافت. همچنين، علائم وازوموتور و جنسی در طی اين دوره تغيير معنیداری نداشت (۰۵/۰<p). خرده مقياسهای کيفيت زندگی از قبيل شغل، سلامت، احساس و خرده مقياس جنسی در کيفيت زندگی افزايش معنیدار داشت (۰۵/۰>p).
بحث و نتيجهگيری: نتايج مطالعه نشان داد که هشت هفته تمرين هوازی موجب کاهش معنیدار در علائم يائسگی، جسمانی، روانشناختی، اضطراب و افسردگی و افزايش در کيفيت زندگی زنان يائسه میشود. اين نتايج حاکی از آن است که تمرين هوازی علائم يائسگی را کاهش داده، لذا به زنان پيشنهاد میگردد جهت کاهش عوارض ناشی از يائسگی، ورزش را در برنامه روزانه خود قرار دهند .
کليدواژهها: تمرين هوازی، علائم يائسگی، زنان يائسه غير ورزشکار