فرشته شهیدی، خلیل اله مُنیخ
دانشجوی دکترا گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
مجله پزشکی فیض
سابقه و هدف: اگرچه برخی مطالعات خواص زیادی را برای روغن دانه انار گزارش کردهاند، ولی درخصوص تاثیر ترکیبی مصرف آن همراه با تمرینات ورزشی اطلاعاتی کافی وجود ندارد. در مطالعه حاضر اثر مصرف مکمل روغن دانه انار همراه با تمرینات مقاومتی بر مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی در مردان غیرورزشکار مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در یک کارآزمایی نیمه تجربی دوسوکور ۱۴ مرد غیرورزشکار به صورت تصادفی به دو گروه تمرین + مکمل و تمرین + دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت ۴ هفته (هر هفته ۳ جلسه) برنامه تمرین مقاومتی را اجرا کردند. گروه تجربی روزانه ۲ کپسول ۴۰۰ میلی گرمی روغن دانه انار و گروه کنترل ۲ کپسول دارونما دریافت نمودند. غلظت گلوکز، انسولین ناشتا، کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL-C، و HDL-C در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری شده و مقاومت به انسولین با فرمول هموستاز(HOMA- IR) محاسبه شد.
نتایج: اگرچه میانگین غلظت HDL-C در گروه مکمل+تمرین نسبت به پیشآزمون افزایش معنی دار داشت (۰/۰۵<P)، اما این افزایش در مقایسه با گروه دارونما+تمرین معنی دار نبود. میزان تغییرات غلظت کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL-C، گلوکز، انسولین ناشتا و مقاومت به انسولین در مقایسه بین گروهی و درونگروهی معنیدار نبود.
نتیجه گیری: باتوجه به یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت ۴ هفته تمرین مقاومتی همراه با مصرف روغن دانه انار به جز در میزان غلظت HDL-C، تاثیر معنی داری بر سایرشاخص های لیپیدی و مقاومت به انسولین در مردان غیرورزشکار سالم ندارد.
واژههای کلیدی: روغن دانه انار، تمرینات مقاومتی، نیم روخ لیپیدی، مقاومت انسولسن، مردان غیر ورزشکار