سودابه چکاچاک، دکتر مهدیه ملانوری شمسی *، دکتر سارا صعودی
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
مقدمه: کبد به عنوان یکی از بافتهای اصلی تاثیرپذیر از تغییرات ایمونولوژیک، از جمله فعالیت سایتوکاینها، معرفی شده است. نشان داده شده است که استفاده از نانوذرات سلنیوم و فعالیتهای ورزشی به صورت مجزا میتوانند در کاهش حجم تومور و تقویت پاسخهای ایمونولوژی موثر باشند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر همزمان تمرینهای ورزشی هوازی تناوبی و مکمل سازی نانوذرات سلنیوم بر سطوح سایتوکاینهای بافت کبد در موشهای مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روشها: تعداد ۶۴ سر موش بالبسی به ۸ گروه مختلف پژوهشی تقسیم شدند. انجام تمرین تناوبی هوازی و مصرف خوراکی نانوذرات سلنیوم به مدت ۶ هفته پیش و پس از القای سرطان در گروههای مربوطه اعمال شد. در پایان هفته ششم پس از القای تومور، میزان سایتوکاینهای IL-6، IL-4، TNF-α و INF-γ در بافت کبد به روش الایزا اندازهگیری شد. یافتهها: کاهش معنیدار سایتوکاینهای IL-6، TNF-α و IL-4 در بافت کبد در موشهای سرطانی مشاهده شد (۰۵/۰>P). تمرین تناوبی هوازی باعث افزایش معنیدار در سایتوکاینهای IL-6 و TNF-α در بافت کبد شده (۰۵/۰>P) و همچنین، افزایش سایتوکاین اینترفرون گاما به دنبال استفاده از نانوذرات سلنیوم در بافت کبد مشاهده شد (۰۵/۰>P). همچنین نتایج پژوهش نشاندهنده کاهش حجم تومور به دنبال تمرینهای ورزشی و استفاده از نانوذرات سلنیوم است. نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش حاضر تغییرات سایتوکاینها در بافت کبد همزمان با کاهش حجم تومور است. این احتمال وجود دارد که استفاده از نانوذرات سلنیوم و تمرینهای ورزشی از طریق تقویت پاسخهای سیستم ایمنی، به کاهش حجم تومور و تعدیل میزان سایتوکاینها در کبد کمک کرده باشد.
واژههای کلیدی: تمرین هوازی، نانوذرات سلنیوم، سایتوکاین، کبد، سرطان پستان، تومور ۴T1