بررسی تاثير هشت هفته تمرينات متوسط و شديد بر سطوح پلاسمايی نوروپپتيد Y و هورمون گرلين در رت‌های چاق نژاد اسپراگو- داولی

بهنام کشتکار *، دکتر فرهاد دريانوش، فرشته نبی‌زاده، دکتر نادر تنيده ، دکتر محسن ثالثی

مجله پزشکی زنجان

زمينه و هدف: تمرين و فعاليت بدنی از عوامل موثر در تحليل منابع انرژی سلولی می‌باشد که می‌تواند تغييراتی را در پپتيد‌های موثر بر تنظيم و تعادل انرژی به وجود آورند. هدف از اين پژوهش، بررسی تغييرات سطوح پلاسمايی نوروپپتيدY و گرلين در موش‌های نر نژاد اسپراگوداولی به‌دنبال هشت هفته تمرين شديد و متوسط بود. روش بررسی: در اين پژوهش تجربی، ۷۵ سر موش نر از نژاد اسپراگوداولی با ميانگين سنی ۲ ماه و ميانگين وزنی ۱۵± ۲۴۰ گرم به‌طور تصادفی انتخاب شدند. سپس به مدت يک ماه از طريق تحريک اشتها با کاهو و سبزيجات چاق شدند و از ميانگين وزنی ۱۵±۲۴۰ به ۲۰±۳۲۰ رسيدند و به سه گروه کنترل (۲۵سر)، گروه تمرين با شدت متوسط (۲۵ سر) و گروه تمرين با شدت زياد (۲۵ سر) تقسيم شدند. گروه‌های تمرينی به‌مدت ۸ هفته و ۳ روز در هفته روی تردميل حيوانات به فعاليت پرداختند. يافته‌ها: در پايان تحقيق، نتايج نشان داد در بين گروه‌ها پس از انجام ۸ هفته تمرين شديد، افزايش معناداری در سطوح پلاسمايی متغير‌های نوروپپتيد Y و گرلين وجود دارد (P<0/05)، اما پس از انجام ۸ هفته تمرين متوسط تغيرات معناداری در سطوح پلاسمايی نوروپپتيد Y و گرلين مشاهده نشد. نتيجه‌گيری: انجام فعاليت ورزشی باعث تعادل منفی انرژی در رت‌ها به سمت افزايش وزن و تجمع چربی در بدن می‌شود و به‌منظور جبران اين تعادل منفی انرژی، ميزان هورمون نوروپپتيدY و گرلين پلاسما افزايش می‌يابد.
واژگان کليدی: نوروپپتيد Y، گرلين، تمرين با شدت متوسط، تمرين با شدت زياد،

متن کامل مقاله رایگان