منيژه نوريان، عاليه جلالالدينی، کيارش ساعتچی ، امير کاوسی دولانفر
زمينه و هدف: اضطراب حين بستری در کودکان سبب اختلال در سلامت روانی، رفتاری، اختلال در رشد و تکامل روانی- زيستی و شناختی کودک میگردد. از سوی ديگر از روشهای کاهش اضطراب، ماساژ میباشد که سبب کاهش درد و اضطراب میگردد. با توجه به بالا بودن ميزان بستری کودکان سن مدرسه و اثرات نامطلوب اضطراب بستری در کودکان سن مدرسه و همچنين نتايج متناقض پژوهشها در اين زمينه، اين مطالعه با هدف بررسی تاثير ماساژ لمسی پشت بر ميزان اضطراب بستری در دختران سن مدرسه در سال ۱۳۸۹ انجام شد.
روش بررسی: در اين مطالعه کارآزمايی بالينی، ۸۰ دختر سن مدرسه بين ۹-۱۲سال به روش نمونهگيری در دسترس و تدريجی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ماساژ شامل ۴۰ نفر و شاهد برابر ۴۰ نفر قرار گرفتند. ابزار سنجش و گردآوری دادهها شامل يک پرسشنامه اطلاعات جمعيتشناسی و سياهه اضطراب موقعيتی- خصيصهای برای کودکان بود. پايايی سياهه از طريق Cronbach Alpha برای مقياس خصيصهای ۹۳/۰ و موقعيتی ۹۸/۰ به دست آمد. در گروه مداخله، ماساژ به مدت سه روز و هر روز سه بار و هر بار به مدت ۱۵-۲۰ دقيقه به روش لمسی و با استفاده از روغن کنجد انجام شد. در هر دو گروه در روزهای دوم تا پايان روز چهارم بستری قبل از خواب (ساعت هشت شب) و قبل و بعد از دوره سه روزه در روزهای دوم و پنجم بستری، اضطراب بستری مورد بررسی قرار گرفت. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS ويرايش۱۶ و آزمونهای آماری Independent T Test و Chi-square در سطح ۰۵/۰ = α مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافتهها: نتايج نشان داد بين ميانگين تغييرات اضطراب موقعيتی در روز دوم تا پنجم در دو گروه اختلاف معنیداری وجود داشت (۰۵/۰ p ˂ ) . ميانگين تغييرات اضطراب موقعيتی در روزهای دوم تا سوم، دوم تا چهارم و سوم تا چهارم نتايج متفاوتی نشان داد.
نتيجهگيری: نتايج نشان داد ماساژ لمسی پشت در کودکان بستری در تغييرات کاهشی اضطراب موقعيتی در دوره سه روزه بستری تاثير داشته است ولی به طور روزانه در تغييرات کاهشی اضطراب موقعيتی تاثير معنیداری نداشته است و تاثير ماساژ در دورههای کمتر از سه روز متغير میباشد.
واژههای كليدي: ماساژ-کودکان- اضطراب،