بررسی تأثیر چاقی بر سطح سمافورین ۳C عضله اسکلتی در رتهای نر و ماده نژاد ویستار
فیزیولوژی ورزشی
فاطمه دهقان۱ ، صادق چراغ بیرجندی ۲
۱- دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
۲- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
مجله خراسان شمالی
مقدمه: سمافورین ۳C نوعی آدیپوکین نسبتاً جدید و کمتر شناخته است. اخیراً مطالعات نشان دادهاند زیرخانواده سمافورین کلاس ۳ بیشترین نقش را در اختلالات متابولیکی دارد. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر چاقی بر سطح Sema3C عضله اسکلتی در رتهای نر و ماده نژاد ویستار است.
روش کار: در این مطالعه تجربی ۱۲ سر رت نر و ماده نژاد ویستار ۸ هفتهای با میانگین وزنی ۶۰/۱۳±۱۳۸ گرم بهطور تصادفی به دو گروه ۶ تایی، غیرچاق ۳ نر و ۳ ماده و چاق ۳ نر و ۳ ماده تقسیم شدند. رتها پس از طی دوره ۸ هفته القای چاقی و ۱۸ تا ۲۰ ساعت ناشتایی تشریح شدند و بافت عضله اسکلتی آنها بهسرعت برداشته و فریز شد. سطح Sema3C عضله اسکلتی به روش الایزا اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون آنوای دوراهه در سطح معنیداری ۰۵/۰P≤ از طریق نرمافزار SPSS نسخه ۲۱ تجزیهوتحلیل شد. همچنین تأثیر مداخله چاقی در رتهای نر و ماده بهطور جداگانه بررسی شد.
یافتهها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد سطح Sema3C در رتهای نر و ماده گروه چاق افزایش داشت، ولی معنادار نبود . شاخص Lee نیز در رتهای نر و ماده گروه چاق تغییر معناداری نداشت
نتیجه گیری: به نظر میرسد تغذیه پرچرب باعث افزایش سطح Sema3C در عضله اسکلتی میشود که با توجه نقش این آدیپوکین در گسترش بیماریهای متابولیکی، آثار منفی بر سیستم کل بدن دارد.
واژههای کلیدی: چاقی، رتها، سمافورین ۳C، شاخص Lee، عضله اسکلت، فیزیولوژی ورزشی