ايمان نويدی، فضل اله غفرانی پور، زهرا طاهری ، محبوبه خورسندی*
مجله پزشکی رفسنجان
زمينه و هدف: کارمندان قشر عظيمی از شاغلين هستند و کار بیتحرکی دارند، لذا ضروری است جهت تأمين سلامت اين گروه از افراد جامعه برنامه ريزیهای جامع صورت پذيرد. اين پژوهش به بررسی تأثير ورزش صبحگاهی بر کيفيت زندگی کارمندان میپردازد.
مواد و روشها: اين پژوهش به صورت کارآزمايی آموزشی روي۱۴۰ نفر از کارکنان شاغل در مرکز بهداشت شهر اراک انجام گرفت. ابزار جمعآوری اطلاعات فرم کوتاه پرسشنامه ۳۶ سؤالی کيفيت زندگی (SF36) بود. جهت آناليز دادهها از آزمونهای آمار توصيفی و تحليلی (t زوجی و t مستقل) استفاده شد.
يافتهها: نتايج نشان داد، با به کارگيری برنامه ورزش صبحگاهی نمره کيفيت زندگی افراد حاضر در گروه آزمون به طور معنا داری نسبت به قبل از اجرای برنامه ورزش صبحگاهی افزايش میيابد (۰۵/۰p<).
نتيجهگيری: اين مطالعه مؤيد تأثير انجام ورزش صبحگاهی برکيفيت زندگی کارکنان میباشد. لذا پيشنهاد میشود اين موضوع در مطالعات آتی مورد توجه قرار گيرد.
واژههاي کليدی: ورزش صبحگاهی، کيفيت زندگی، آموزش