محسن تقدسی، ندا ميرباقر*، مريم ترابيان ، پريسا صداقتی (مجله طب مکمل)
مقدمه : بر اساس تحقيقات متعدد، ورزش نقش مهمی در کاهش اضطراب دارد . با توجه به فراوانی بالای اضطراب در بيماران ديابتی، اين مطالعه با هدف بررسی اثر ورزش پيلاتس بر اضطراب بيماران ديابتی نوع ۲ انجام شد.
مواد و روش ها : در اين مطالعه کارآزمايی بالينی يک سو کور ۷۰ بيمار زن مبتلا به ديابت نوع ۲ به طور تصادفی در دو گروه آزمون (۳۵ بيمار) و کنترل (۳۵ بيمار) قرار گرفتند. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامههای اطلاعات دموگرافيک و اضطراب اسپيلبرگر بود. ابتدا ميزان اضطراب دو گروه قبل از مداخله اندازهگيری شد. سپس در گروه آزمون تمرينات تعديلشده پيلاتس به مدت ۸ هفته و هفتهای ۲ جلسه انجام شد. گروه کنترل در مدت زمان مشابه، درمانهای رايج (مصرف قرص گلی بن کلاميد و مت فورمين و رژيم غذايی ديابتيک) را دريافت کردند. سپس ميزان اضطراب دو گروه مجدداً اندازهگيری شد. در انتها دادهها با استفاده از نرمافزار ۱۷ SPSS آزمون های آمار توصيفی، تی زوجی و تحليل کوواريانس در سطح ۰۵/۰ >pتجزيه و تحليل گرديد.
يافته ها : ميانگين اضطراب قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون به ترتيب ۸٫۸۶ ± ۶۷٫۶ و ۷٫۶۵ ± ۵۰ بود که اين تفاوت معنيدار است ( ۰٫۰۰۱ = pمجذور اتا نشان ميدهد که ارائه تمرينات پيلاتس باعث کاهش ۳۲٫۴ درصد اضطراب گروه آزمون نسبت به گروه کنترل شده است.
نتيجه گيری: نتايج نشان داد که تمرينات پيلاتس باعث کاهش اضطراب بيماران ديابتی شده است و ميتوان به عنوان يک درمان مکمّل از آن استفاده نمود.
واژههای كليدي: تمرين پيلاتس، اضطراب آشکار، اضطراب پنهان، ديابت نوع ۲٫،