بررسی الگوی بیانی ژن hdac4 پس از تمرین استقامتی در مدل حیوانی

محمد فتحی *
استادیار گروه تربیت بدنی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

مجله پزشکی شهر کرد

زمینه و هدف: بیشتر تغییرات ایجاد شده در اثر فعالیت های بدنی طی روند اپی ژنیک رخ می دهد که فاکتور رونویسی HDAC4 در این روند نقش محوری بازی می کند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثر یک دوره فعالیت استقامتی بر بیان ژن hdac4 در عضلات کند و تند انقباض بود.

روش بررسی: آزمودنی های این پژوهش تجربی ۱۴ سر موش صحرایی (۲۴±۲۳۱ گرم) بودند که تحت شرایط استاندارد نگهداری شدند. بعد از آشنایی با پروتکل تمرینی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (۷=n) و تجربی (۷=n) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه (۳۰ متر در دقیقه، ۵۰ دقیقه در هر جلسه، ۶ جلسه در هفته به مدت ۱۴ هفته) استقامتی را روی تردمیل اجرا کرد و سپس ۴۸ ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی همراه با
گروه کنترل بی‌هوش و تشریح شدند، سپس عضله نعلی و عضله EDL آن ها خارج و با استفاده از روش
Real time-PCR میزان بیان ژن hdac4 عضلات نعلی و EDL آن ها اندازه‌گیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t میانگین بیان ژن hdac4 گروه تجربی و کنترل ارزیابی و مقایسه شد.

یافته ها: نتایج نشان داد، ۱۴ هفته فعالیت استقامتی موجب کاهش بیان ژن hdac4 در عضله نعلی (کند انقباض) می شود به طوری که میزان بیان این ژن در عضله نعلی گروه تجربی به طور معنی داری (۰۰۰۱/۰=P) کمتر از گروه کنترل بود. اما در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری (۷۶/۰=P) در بیان ژن hdac4 در عضله EDL گروه تجربی مشاهده نشد.

نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که علیرغم یکسان بودن شدت و مدت فعالیت استقامتی، بیان ژن hdac4 در عضلات تند و کند انقباض متفاوت بود. کاهش میزان بیان ژن hdac4 در عضله نعلی احتمالاً نشان دهنده رفع فشردگی کروماتین باشد که آغازیست بر بیان ژن‌های درگیر در فعالیت استقامتی در عضله اسکلتی کند انقباض.

واژه‌های کلیدی: ژن hdac4، تمرین استقامتی، عضله

متن کامل مقاله رایگان