بررسی ارتباط شاخصهای پلاکتی و شدت بيماری روماتوئيد آرتريت

دکتر نسرين مقيمی، دکتر عزت الله رحيمی^*، دکتر بايزيد قادری، افشين سعيدی ، روناک مهاجرپور

مقدمه: با توجه به اينکه مطالعات اندکی در مورد ارتباط اندکس‌های پلاکتی با فعاليت بيماری روماتوئيد انجام شده است و هنوز بحث در اين مورد وجود دارد، لذا اين مطالعه به بررسی ارتباط شاخص‌های پلاکتی و شدت بيماری روماتوئيد بر اساس معيار DAS28 می‌پردازد

. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه با طراحی کوهورت-تاريخی تعداد ۲۵۰ نفر بيمار مبتلا به بيماری آرتريت روماتوئيد (گروه مواجهه) و يک گروه ۲۵۰ نفری نيز ميان همراهان بيماران به صورت در دسترس انتخاب شدند. از افراد رضايتنامه کتبی و سپس از همه آنها ۲ سی سی خون گرفته شد و به يک آزمايشگاه فرستاده شد. تمام بيماران توسط روماتولوژيست از نظر فعاليت بيماری معاينه شده و بر اساس فرمول DAS28 شدت فعاليت بيماری ارزيابی و محاسبه گرديد. داده‌ها وارد محيط نرم افزار آماری SPSS ورژن ۱۶ گرديد و با تست‌های آماری تی مستقل، ضريب همبستگی پيرسون و رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت

. نتايج: ميانگين هموگلوبين (۰۰۱/۰ > P)، هماتوکريت (۰۰۱/۰ > P)، MCH (001/0 > P) و PLcr (002/0 = P) در گروه بيمار کمتر از گروه شاهد بود. ميانگين تعداد پلاکت (۰۰۱/۰ > P)، RDW (001/0 = P)، و PDW (03/0 = P) در گروه بيمار بيشتر از گروه شاهد بود. ميانگين‌های MCV (22/0 = P) و MPV (21/0 = P) در بين دوگروه تفاوت معنی دار آماری نداشت. بين نمره DAS28 با هموگلوبين (۰۰۵/۰ = P) و هماتوکريت (۰۲/۰ = P) همبستگی منفی معنی داری مشاهده شد ولی در تحليل چند متغيره فقط ESR با شدت بيماری مرتبط بود

. نتيجه گيری: بر اساس نتايج مطالعه با افزايش شدت بيماری، هموگلوبين و هماتوکريت کمتر و پلاکت بيشتر شده بود. لذا از اين شاخص‌های خونی ميتوان بعنوان يک عامل پروگنوستيک اوليه استفاده کرد. ولی ESR ميتواند يک شاخص پروگنوستيک مناسبی باشد. MCV و MPV نمی توانند عوامل پروگنوستيک مناسبی برای بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد باشند

کلمات کليدی: آرتريت روماتوئيد، پلاکت، پروگنوز.