بررسی اثر یک دوره فعالیت استقامتی بلند مدت بر ساختار قلب و بیان miR-133 در موش‌های صحرایی

مجله پزشکی اراک

چکیده
زمینه و هدف: فعالیت استقامتی موجب تجدید ساختار قلب می‌شود، یکی از عواملی که بیان بسیاری از ژن‌های قلب را تنظیم می‌کند، miR-133 است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تمرین استقامتی بر بیان miR-133 قلب در موش‌های صحرایی نژاد ویستار بود.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش تجربی، ۱۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به مدت ۴ هفته در شرایط کنترل شده، نگهداری شدند. بعد از آشناسازی ‌به‌طور تصادفی به دو گروه شاهد (۷ سر) و تجربی (۷ سر) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه تمرینی ۱۴ هفته‌ای، هفته‌ای ۶ جلسه (که به‌تدریج به ۶۰ دقیقه و ۳۰ متر بر دقیقه رسید) را روی نوار گردان اجرا نمودند. ۴۸ ساعت پس از پایان آخرین جلسه، بی‌هوش و تشریح شدند. سپس قلب آن‌ها خارج شده و بعد از هموژن بافت بطن چپ و استخراج RNA و سنتز cDNA با استفاده از روش Real-Time PCR، میزان بیان miR-133 بطن چپ ‌اندازه‌گیری شد. با استفاده از آزمون آماری تی، میزان بیان miR-133 در سطح ۰۵/۰ ارزیابی شد.
ملاحظات اخلاقی: این پژوهش تجربی با کد اخلاق ۵۲/۱۳۹۶۳۴۵ در معاونت پژوهشی دانشگاه لرستان تایید شد.
یافته‌ها: پس از ۱۴ هفته تمرین استقامتی، میزان بیان miR-133 قلب در گروه تمرینی ‌به‌طور معنی‌داری (۰۰۷/۰=p) نسبت به گروه شاهد افزایش یافت که با افزایش معنی‌دار نسبت توده حجم بطن چپ به وزن بدن همراه بود (۰۱۲/۰=p).
نتیجه‌گیری: با توجه به تغییرات ساختاری قلب، می‌توان گفت که احتمالاً بخشی از سازگاری قلب به تمرین استقامتی ناشی از افزایش بیان  miR-133باشد.
واژه‌های کلیدی:بطن چپ، تمرین استقامتی، miR-133

متن کامل