علی اکبرنژاد۱؛ علی رجبی ۲؛ ادریس باوردی مقدم۳؛ معرفت سیاه کوهیان۴؛ مرتضی یاری۵
۱دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
۲دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
۳کارشناسارشد، حرکات اصلاحی و آسیبشناسی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
۴استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
۵کارشناسارشد، فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش
چکیده
هدف مطالعۀ حاضر، بررسی اثرات مصرف خوراکی داروی ایندومتاسین در بهبود کوفتگی عضلانی تأخیری بود. ۲۰ مرد سالم، به دو گروه مساوی تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی روزانه سه کپسول ۲۵ میلیگرمی ایندومتاسین و کنترل، دارونما دریافت کردند. در مراحل قبل، ۱، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از انجام پروتکل تمرینی، متغیرها اندازهگیری شدند. پس از مصرف سه روز کپسول ایندومتاسین و دارونما، پروتکل تمرینی با ۸۵% ۱RM در چهار نوبت و هر نوبت تا سر حد واماندگی اجرا شد. برای بررسی نتایج از روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج کاهش معناداری در غلظت آنزیم CK و LDH و میزان درد و التهاب در گروه ایندومتاسین نسبت به گروه کنترل نشان داد. حداکثر نیروی ایزوتونیک گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش کمتر و معناداری را نشان داد. دامنۀ حرکتی زانو گروه ایندومتاسین نسبت به گروه کنترل التهاب کمتری داشت. میتوان گفت که مصرف ایندومتاسین در دورۀ بازگشت به حالت اولیه تأثیرات مفیدی در بهبود DOMS دارد.
کلیدواژهها
ایندومتاسین؛ التهاب؛ درد؛ کراتینکیناز؛ کوفتگی عضلانی تأخیری؛ لاکتات دهیدروژناز