بررسی اثرات تمرینات هوازی و بی‌هوازی بر حافظه افراد سالم

محمد رشیدی ، علی رشیدی پور، غلامحسن واعظی ، راهب قربانی

مجله کومش

سابقه و هدف: شواهد حاکی است فعالیت بدنی، یادگیری و حافظه را در انسان و حیوان توسعه می‌دهد و مغز به طور قابل ملاحظه‌ای نسبت به ورزش پاسخ می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر و مقایسه ورزش هوازی و بی‌هوازی بر حافظه می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه ۹۰ نفر از دانشجویان پسر به طور تصادفی در سه گروه ۳۰ نفره تقسیم شدند. گروه اول به مدت هشت هفته، هفته‌ای سه جلسه و هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه تحت تمرینات هوازی (با استفاده از تردمیل و با شدت ۶۰ تا ۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه)، گروه دوم، تمرین بی‌هوازی (با استفاده از تردمیل و با شدت ۷۵ تا ۸۵ درصد ضربان قلب بیشینه) قرار گرفتند و در گروه سوم (کنترل) هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت. کلیه ۹۰ نفر هم در ابتدای دوره و هم در پایان برنامه و آخرین جلسه به آزمایشگاه حافظه دعوت شده و حافظه آن‌ها بر اساس آزمون وکسلر بررسی شد.

یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که از خرده‌آزمون‌های تست وکسلر تغییرات حافظه قبل و پس از مداخله در گروه با تمرین هوازی ۴۱/۵±۵۰/۱۵ و گروه با تمرین بی‌هوازی ۸۹/۴±۰۰/۱۷و گروه کنترل۹۶/۱±۱۳/۲بود که تفاوت معنی‌دار بود (۰۰۱/۰p<). به طوری که میانگین مقدار افزایش نمره حافظه در گروه هوازی (۰۰۱/۰p<) و هم‌چنین در گروه بی‌هوازی (۰۰۱/۰p<) نسبت به گروه کنترل بیش‌تر بود. اما در دو گروه با تمرین بی‌هوازی و با‌هوازی تفاوت معنی‌دار نبود (۳۸۱/۰=p).

نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، یافته‌های مطالعه حاکی از آن است که تمرینات هشت هفته‌ای ورزش هوازی و بی‌هوازی اثرات مثبتی بر عمل‌کرد حافظه افراد تحت مطالعه داشته است. لذا ورزش هوازی و بی‌هوازی برای بهبود عمل‌کرد حافظه توصیه می‌شود
واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، تمرین بی‌هوازی، حافظه.،

متن کامل مقاله رایگان