بررسي تأثير ورزش بر اشتها و ميزان سرمي هورمون گرلين

رضا غياثوند, میترا حریری, فهيمه حقيقت‌دوست, لیلا درویشی

مقدمه: گرلين (Ghrelin) تنها هورمون شناخته شده مؤثر در افزايش اشتها در انسان می‌باشد و ممكن است به عنوان عامل مؤثری در افزايش اشتها و دريافت غذا پس از كاهش وزن عمل كند. كشف راه‌‌حل‌هايي براي كاهش گرلين و كاهش اشتها جهت حفظ كاهش وزن مورد نياز است. آگاهي در مورد رابطه بين ورزش و اشتها هم براي ورزشكاران و هم براي افرادي كه علاقه‌مند به حفظ وزن مناسب هستند، اهميت دارد. هدف از اين مقاله مروري، بررسي شواهد موجود در مورد رابطه بين گرلين و عوامل مربوط به شيوه زندگي و همچنين ارایه پيشنهادهايي براي كنترل وزن بود.

روش‌ها: مطالعه حاضر، يك مطالعه مروري بود. با استفاده از بانك‌هاي اطلاعاتي و موتورهاي جستجوي علمي مانند PubMed و Elsevier و كليد واژه‌های ورزش، اشتها، گرلين، چاقي و كنترل وزن مقالات با طرح‌هاي كارآزمايي باليني انتخاب شدند. بازه زماني مقالات مورد استفاده از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۲ ميلادي بود.

يافته‌ها: مطالعات نشان دادند، ورزش‌هاي طولاني مدت باعث افزايش جزیي در دريافت انرژي مي‌شود كه شايد به علت تغيير در ميزان هورمون‌هاي تنظيم كننده اشتها باشد. شواهد موجود نشان مي‌دهد كه ورزش‌هاي شديد باعث بي‌اشتهايي كوتاه مدت بعد از ورزش مي‌گردد و تحت عنوان بي‌اشتهايي بعد از ورزش (Exercise-induced anorexia) ناميده مي‌شود، ولي مكانيسم اين تأثير هنوز شناخته نشده است.

نتيجه‌گيري: جهت كاهش وزن مطلوب، ورزش در دوره پس از سرو غذا (Postprandial period) ممكن است اثر سيري غذا را براي مدت زمان بيشتري تداوم بخشد. ورزش‌هاي طولاني مدت ممكن است باعث افزايش جزیي در دريافت انرژي به علت افزايش هورمون گرلين شوند، اما در تمام شواهد ذكر شده نياز به تحقيقات بيشتري جهت تأييد قطعي آن‌ها مي‌باشد.

واژه‌های كليدي: ورزش، اشتها، گرلين، چاقي، كنترل وزن