فتاح مرادی* ، سوران حيدری
مجله پزشکی فیض
سابقه و هدف: آديپوسايتوکينِ رسيستين يک ميانجی التهابی و زيست شاخص بيماری های متابوليکی و قلبی عروقی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط غلظت رسيستين سرم با فشار خون، مقاومت انسولينی، نيم رخ چربی، تعداد گلبولهای سفيد و عملکرد قلبی تنفسی در مردان چاق و لاغر می باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفی تحليلی ۳۸ مرد چاق و لاغر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از ۱۲ ساعت ناشتايی، نمونه های خون جمع آوری شده و ويژگی های عمومی آزمودنی ها اندازه گيری شد.
نتايج: غلظت رسيستين سرم در مردان چاق بيشتر از مردان لاغر بود (۰۱/۰>P) و فقط در مردان چاق با شاخص مقاومت انسولينی (HOMA-IR) همبستگی مستقيم داشت (۰۰۲/۰=P، ۴۰/۰=r). سطوح رسيستين با فشار خون سيستوليک (چاق: ۰۰۸/۰=P، ۳۴/۰=r، لاغر: ۰۰۴/۰=P، ۳۱/۰=r) و تعداد گلبول های سفيد (چاق: ۰۰۱/۰=P، ۱۹/۰=r، لاغر: ۰۰۴/۰=P، ۱۵/۰=r) همبستگی مثبت و با شاخص عملکرد قلبی تنفسی (VO2max) همبستگی منفی داشت (چاق: ۰۰۳/۰=P، ۴۱/۰-=r، لاغر: ۰۰۵/۰=P، ۳۶/۰-=r). رابطه معنی داری بين سطوح رسيستين سرم با نيم رخ ليپيدی و فشار خون دياستوليک در مردان چاق و لاغر مشاهده نشد. در مردان لاغر فقط VO2max (005/0=P) و در مردان چاق HOMA-IR و VO2max (به ترتيب: ۰۰۲/۰=P و ۰۰۹/۰=P) سطوح رسيستين را پيش بينی می کردند.
نتيجه گيری: مردان چاق از سطوح رسيستين بالاتری نسبت به مردان لاغر برخوردارند و اين با مقاومت انسولينی بيشتر در اين افراد همراه است. به نظر می رسد که مقاومت انسولينی و عملکرد قلبی تنفسی می توانند سطوح رسيستين را پيش بينی کنند.
واژههای کلیدی: رسيستين، فشار خون، مقاومت انسولينی، چاق،