ارتباط سطح سرمی IL-18 با گرلين آسيل‌دار، هورمون رشد، مقاومت انسولينی و پروفايل چربی در مردان چاق و لاغر

فتاح مرادی، سيروان آتشک ، ويان وثوقی بانه

مجله پزشکی یزد

مقدمه: اينترلوکين-۱۸ (IL-18) يک سايتوکين پيش‌التهابی قوی است که افزايش سطوح آن با چاقی، سندروم متابوليکی، مقاومت انسولينی، ديسليپيدميا و آترواسکلروزيس همراه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطح سرمی IL-18 با گرلين آسيل‌دار، هورمون رشد، مقاومت انسولينی و پروفايل چربی در مردان چاق و لاغر است. روش بررسی: در يک مطالعه همبستگی ۱۹ مرد چاق (kg/m2 30≤ نمايه توده بدن) و ۱۹ مرد لاغر (kg/m2 5/18≥ نمايه توده بدن) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از ۱۲ ساعت ناشتايی، نمونه‌های خون جمع‌آوری و ويژگی‌های عمومی آزمودنی‌ها اندازه‌گيری شد. جهت تحليل داده‌ها از ضريب همبستگی پيرسون در سطح معنی‌داری ۰۱/۰>p استفاده گرديد. نتايج: سطح سرمی IL-18 با شاخص مقاومت انسولينی (HOMA-IR) (چاق: ۰۰۰/۰=p، ۳۵/۰=r و لاغر: ۰۰۹/۰=p، ۳۱/۰=r) و تری‌گليسريد (چاق: ۰۰۰/۰=p، ۱۹/۰=r و لاغر: ۰۰۲/۰=p، ۱۱/۰=r) همبستگی مثبت و با ليپوپروتئين با چگالی بالا (چاق: ۰۰۳/۰=p، ۲۳/۰-=r و لاغر: ۰۰۶/۰=p، ۱۴/۰-=r) همبستگی منفی داشت. هيچگونه رابطه معنی‌داری بين سطح سرمی IL-18 با گرلين آسيل‌دار، هورمون رشد، کلسترول تام و ليپوپروتئين با چگالی پايين مشاهده نشد. نتيجه‌گيری: سطح سرمی IL-18 در هر دو گروه مردان چاق و لاغر با مقاومت انسولينی و تری‌گليسريد سرم رابطه مستقيم و با ليپوپروتئين با چگالی بالا رابطه معکوس دارد که اين در افراد چاق که از سطح سرمی IL-18 بالاتری برخوردارند، می‌تواند با اختلال در کنترل گليسميک و پروفايل چربی و در نتيجه افزايش خطر ابتلا به بيماری‌های قلبی-عروقی و متابوليکی همراه باشد. به نظر نمی‌رسد سطح سرمی IL-18 با گرلين آسيل‌دار، هورمون رشد، کلسترول تام و ليپوپروتئين با چگالی پايين رابطه‌ای داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: اينترلوکين-۱۸، گرلين آسيل‌دار، هورمون رشد، مقاومت انسولينی، پروفايل چربی،

متن کامل مقاله رایگان