روح ا… نیکویی ۱؛ محسن حاتمی۲؛ احمد انحصاری۳
۱دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده علوم ورزشی، کرمان، ایران
۲کارشناس ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، کرمان، ایران
۳دانشیار دانشگاه علوم پزشکی، دانشکده پزشکی، کرمان، ایران
پژوهشنامة فیزیولوژی ورزشی کاربردی
چکیده
مقدمه و هدف : دستکاری متغیر های تمرین با هدف افزایش هر چه بیشتر استرس متابولیک عضله می تواند به هایپرتروفی عضلانی منجر شود. هدف از پژوهش حاضر، ارائه و بررسی اثر۴ هفته تمرین مقاومتی با روش مقاومتی-لاکتیکی بر هایپرتروفی عضله راست رانی و مقایسه آن با تمرین مقاومتی-سنتی بود.
مواد و روش ها: بیست و چهار بدنساز حرفه ای مرد براساس سطح مقطع عضله راست رانی همسان سازی و بطور تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی-لاکتیکی(۸=n) ، مقاومتی-سنتی(۸n=)وکنترل(۸n=) تقسیم شدند. مقایسه استرس متابولیک دو نوع تمرین از روش کنترل لاکتات و اوره خون بعد از انجام حرکت اسکوات در یک جلسه مجزا کنترل شد. سطح مقطع عضله راست رانی با سونوگرافی و قدرت با فرمول یک تکرار بیشینه قبل و بعد از انجام ۴ هفته تمرین مقاومتی ارزیابی و تفاوت های درون و بین گروهی با آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافته ها: سطوح لاکتات خون بعد از اجرای حرکت اسکوات در دو گروه مقاومتی-لاکتیکی (۳۵/۱±۷۶/۱۰) و مقاومتی-سنتی (۱۶/۱±۷۰/۷) بطور معنی دار نسبت به سطح پایه افزایش یافت و تغییرات لاکتات بین دو گروه معنی دار بود (۰۵/۰ > P). بعد از ۴ هفته تمرین مقاومتی تغییرات در سطح مقطع عضله راست رانی تنها در گروه مقاومتی-لاکتیکی نسبت به سطوح پایه (۰۵/۰ > P) و گروه کنترل تفاوت معنی دار داشت (۰۵/۰ > P). یک تکرار بیشینه در حرکت اسکوات در هر دو گروه تجربی نسبت به حالت پایه افزایش معنی دار داشت (۰۱/۰ > P) و مقادیر آن در گروه مقاومتی-لاکتیکی بیشتر از گروه سنتی و تفاوت بین دو گروه نیز معنی دار بود (۰۵/۰ > P).
نتیجه گیری: انجام تمرین مقاومتی به روش مقاومتی-لاکتیکی، استرس متابولیک بیشتری نسبت به تمرین مقاومتی-سنتی ایجاد میکند و اثرات آن در هایپرتروفی عضلانی و اکتساب قدرت چشمگیر تر از تمرین مقاومتی-سنتی است.
کلیدواژهها
تمرین مقاومتی؛ لاکتات؛ استرس متابولیک؛ تمرین مقاومتی-لاکتیکی