دکتر حميد آقاعلی نژاد *، مقصود پيری ، رويا نجفی
مجله پزشکی زنجان
زمينه و هدف: سرطان پستان يکی از بيماريهای ژنتيکی و التهابی مزمنی است که روند رو به رشدی در ميان زنان ايران دارد. محققان نشان دادهاند ورزش منظم اثر پيشگيرانه و کمک درمانی در بازداری از رشد تومور دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرينات استقامتی بر سطوح سرمی TNF-α موشهای حامل سرطان پستان ميباشد. روش بررسی: برای اين منظور ۴۰ موش بالب سی ماده خريداری شد و پس از آشناسازی ابتدا ۲۰ موش به مدت ۸ هفته تمرين استقامتی تداومی با شدت متوسط را انجام دادند و سپس سلولهای سرطانی به همه موشها تزريق گرديد. پس از آن يک گروه از موشهای تمرين کرده (۱۰ سر) و يک گروه از موشهای تمرين نکرده (۱۰ سر) بهمدت ۶ هفته، ۵ روز در هفته تمرينات استقامتی با شدت متوسط را انجام دادند. با اين تفسير اين پژوهش دارای چهار گروه ورزش تومور ورزش(ETE)، ورزش تومور استراحت (ETR)، استراحت تومور ورزش (RTE) و استراحت تومور استراحت (RTR) ميباشد. حجم تومور بهصورت هفتگی با کوليس ديجيتالی سنجيده شد. در پايان موشها قربانی شدند و نمونههای خونی از موشها گرفته و سرم آن جدا شد. سطوح سرمی TNF-α بهصورت الايزا اندازهگيری شد. يافتهها: اختلاف معناداری بين سطوح سرمی TNF-α در دو گروهی که پس از القای تومور ورزش ميکردند (ETE, RTE) با دو گروهی که پس از القای تومور فعاليت نميکردند(ETR,RTR) وجود داشت و اين نتايج با ميزان رشد تومور در آن گروهها مطابقت داشت. همبستگی قوی بين سطوح سرمی TNF-α و ميزان رشد تومور وجود داشت. نتيجهگيری: ورزش منظم استقامتی باعث کاهش سطوح TNF-α سرمی و نسبت رشد حجم تومور ميگردد. فعاليت منظم استقامتی موجب کاهش مارکرهای التهابی ميشود، لذا فعاليت بدنی منظم به عنوان روش کمک درمانی اثرات مفيدی در درمان سرطان پستان وابسته به استروژن دارد.
واژههای کلیدی: واژگان کليدی: سرطان پستان، تمرين استقامتی، فاکتور نکروز تومور آلفا، حجم تومور.،