اثر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده برسطوح لیپوکالین-۲ و نیمرخ لیپیدی در مردان غیرفعال

دکتر بهلول قربانیان *، داود اسمعیل زاده

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

لیپوکالین-۲ به عنوان آدیپوکاین از بافت چربی ترشح می‌شود و ارتباط مستقیمی با التهاب سیستمیک و مقاومت به انسولین در موش و انسان دارد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح پلاسمایی لیپوکالین-۲، لیپوپروتئین غیرپرچگال، هموستاز لیپیدی و گلیسمی در مردان دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۲۰ آزمودنی مرد دارای اضافه وزن و چاق (۲۹/۱±۷۵/۲۲ سال، ۲۸/۷±۱۸/۹۰ کیلوگرم، ۵۸/۲±۷/۲۸ کیلوگرم بر مترمربع) به صورت آزمودنی‌های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه‌های شاهد (۱۰ نفر) و تمرین (۱۰ نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین مقاومتی به صورت هشت هفته/ چهار روز/ شصت دقیقه در هر جلسه بود. نمونه‌های خونی پیش و پس از تمرین جهت ارزیابی متغیرها گرفته شدند. . سنجش لیپوکالین-۲ به وسیله روش الایزا انجام شد. از آزمون آماری تی و ضریب هم بستگی پیرسون جهت تحلیل داده استفاده شد. یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین مقاومتی مقادیر لیپوپروتئین غیرپرچگال، تری‌گلسیرید (۰۱۷/۰=P)، کلسترول تام (۰۳۲/۰=P) و فشار خون سیستولی (۰۰۲/۰=P) کاهش معنی‌دار نشان داد، اما تغییرات لیپوکالین-۲ (۵۹/۰=P) و قند خون (۵۳/۰=P) معنی‌دار نبود. هم‌چنین بین تغییرات پس از تمرین نسبت به پیش از تمرین لیپوکالین-۲ با شاخص مقاومت انسولینی هم بستگی مثبت معنی‌دار و با اندازه نسبت دور کمر به لگن همبستگی منفی و معنی‌دار وجود داشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه ضمن صحه گذاردن بر ارتباط بین لیپوکالین-۲ با مقاومت انسولینی و چاقی مرکزی (اندازه نسبت دور کمر به لگن)، عدم تاثیر معنی‌دار تمرین بر لیپوکالین-۲ را نشان داد، هر چند که این تمرینات باعث کاهش معنی‌دار برخی شاخص‌های چربی خون شد.
واژه‌های کلیدی: تمرین مقاومتی، لیپوکالین-۲، نیمرخ لیپیدی، شاخص مقاومت انسولینی، مردان دارای اضافه وزن و چاق