اثر کاهش فاصله‌های استراحتی بين ست‌های تمرينی به همراه مصرف مکمل کراتين مونوهيدرات بر عملکرد قدرتی و استقامتی زنان تمرين کرده

سحر کمانکش ، راحيل رزاقی

مجله پزشکی ورزشی و آمادگی جسمانی

هدف از اين مطالعه بررسی پاسخ قدرت و استقامت به تمرين‌های مقاومتی با فواصل استراحتی ثابت و کم‌شونده بين ست‌ها با استفاده از بارگيری دوز پايين کراتين‌ مونوهيدرات در زنان تمرين‌کرده است. بدين‌منظور ۱۶ زن تمرين‌‌کردۀ قدرتی با ميانگين سنی (۸/۳±۵/۲۲ سال)، به‌طور تصادفی در دو گروه با فاصلۀ استراحتی ثابت و کم‌شونده قرار گرفتند. آزمودنی‌ها در هر دو گروه در دورۀ تمرينی ۲ ماهه، روزانه ۳/۲گرم کراتين ‌مونوهيدرات مصرف کردند. تفاوت بين گروهها در فاصلۀ استراحتی بين ست‌های تمرينی بود. فاصلۀ استراحت بين ست‌ها در گروه ثابت ۲دقيقه در کل دورۀ تمرين بود و در گروه استراحت کم‌شونده در دو هفتۀ اول فاصلۀ استراحت بين ست‌ها ۲ دقيقه و پس از آن هر هفته ۱۵ ثانيه کاهش يافت. پيش و پس از مداخلات تمرينی، يک تکرار بيشينه و استقامت عضلانی در حرکات پرس پا و پرس شانه اندازه‌گيری شد. در هر دو گروه در حرکت پرس پا و پرس شانه، نتايج افزايش معنی‌داری در يک تکرار بيشينه را نشان داد (۰۵/۰P≤). همچنين تفاوت معنی‌داری بين گروهها در اين افزايش وجود نداشت. در حرکت پرس پا و پرس شانه، در گروه استراحت ثابت استقامت عضلانی افزايش معنی‌دار و در گروه استراحت کم‌شونده کاهش معنی‌داری مشاهده شد (۰۵/۰P≤). مطالعۀ حاضر نشان می‌دهد که قدرت بيشينۀ عضلات پا و شانه با مصرف دوز پايين کراتين مونوهيدرات و زمان استراحت کوتاه بين ست‌ها امکان‌پذير است و به يک دوره بارگيری با دوز بالا نيازی نيست. در گروه استراحت کم‌شونده، با وجود کاهش در استقامت عضلانی، افزايش معنی‌داری در قدرت بيشينه مشاهده شد در نتيجه با مصرف کراتين مونوهيدرات با دوز پايين و زمان استراحتی کوتاهتر، می‌توانيم قدرت بيشينه را افزايش دهيم
واژه‌های کلیدی: فواصل استراحتی کم‌شونده، کراتين مونوهيدرات، پرس پا، پرس شانه.،

متن کامل مقاله رایگان