اثر يوگا بر پارامترهای بيماری ديابت نوع ٢

مصيب ميرحسينی، فهيمه اسفرجانی ، سيد محمد مرندی ، سعيد حسين خليل زاده ، حميده ميرحسينی

مقدمه: سير طبيعی پيشرونده و عوارض ديابت نوع دو، همگی بر لزوم اتخاذ راهبردهای مناسب درمانی تأکيد می‌کنند. هدف اين مطالعه بررسی تأثير يک دوره تمرينات يوگا بر قند خون، HbA1c، VO2max و درصد چربی پوستی بيماران ديابتی نوع ٢ بود.

روش بررسی: در اين تحقيق نيمه تجربی، از بين مردان ۳٥ تا ٥٥ ساله شهرستان يزد ۳٠ نفر با ميانگين سني٤٠/٥±۳٠/٤٩ سال به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور داوطلبانه به دو گروه ١٥ نفره تجربی و کنترل تقسيم شدند. گروه تجربی به مدت ١٢هفته و هر هفته ۳ جلسه به مدت ٦٠ دقيقه به تمرينات يوگا پرداختند. در صورتی که گروه کنترل هيچگونه فعاليت بدنی منظمی نداشتند. در اين تحقيق متغيرهای قند خون ناشتا (fbs)، قند خون ٢ ساعته (IIh.p.p)، هموگلوبين گليکوزيله (HbA1c)، توان هوازی (VO2max) و درصد چربی پوستی قبل و بعد از ١٢هفته تمرين در هر دو گروه اندازه‌گيری شد. جهت اندازه‌گيری‌های fbs، IIh.p.p و HbA1c از آزمودنی‌ها ١٠ سی سی خون به طور ناشتا و ١٠ سی سی، ٢ ساعت بعد از صرف صبحانه گرفته شد، جهت اندازه‌گيری VO2max از آزمون راکپورت و درصد چربی از کاليپر لانج استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون T-test مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.

نتايج: تفاوت معنی‌داری در سطوح fbs، IIh.p.p، HbA1c، VO2max و درصد چربی پوستی در گروه تجربی در مقايسه با گروه کنترل مشاهده شد(٠٥/٠>p).

نتيجه‌گيری: استفاده از تمرينات يوگا (به مدت ١٢ هفته) می‌تواند بر کنترل قندخون افراد مبتلا به ديابت نوع ٢ تأثيرگذار باشد.

واژه‌های كليدي: دیابت نوع ٢، ورزش یوگا، قند خون، HbA1c، VO2max، چربی پوستی،