اثر ورزش بر روده دیابتی – اثرات بالقوه سلامت و مکانیسم های زمینه ای
به گزارش وب سایت فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران، طبق آخرین بررسی ها در سال ۲۰۲۲ ورزش می تواند بر میکروبیولوژی روده در افراد دیابتی تاثیر داشته باشد. مطالعات نشان می دهد که میکروبیوتای روده نقش مهمی در ایجاد دیابت نوع ۲ ایفا می کند. میکروبیوتای روده انسان شامل هزاران گونه مختلف باکتریایی و همچنین چندین باستان و ویروس است. میکروبیوتای روده همراه با بیش از سه میلیون ژن و عوامل تأثیرگذار مختلف مانند سن، مصرف دارو، رژیم غذایی و فعالیت بدنی میزبان، یک اکوسیستم پیچیده روده را نشان می دهد که بسیار پویا و بسیار فردی است. یک میکروبیوتای متعادل روده طیف وسیعی از عملکردها را اعمال می کند که به طور مثبت بر تنظیم سد مخاطی روده، سیستم ایمنی از طریق محافظت در برابر عوامل بیماری زا، برداشت انرژی، تخمیر کربوهیدرات های غیرقابل هضم یا سنتز ویتامین تأثیر می گذارد. اختلالات در این تعادل کلونیزاسیون میکروبی روده (به عنوان مثال، از طریق کاهش تنوع باکتریایی روده) با افزایش سطح لیپید، افزایش فرآیندهای التهابی و مقاومت به انسولین و به طور کلی با افزایش خطر چاقی و دیابت نوع ۲ مرتبط است. در این زمینه، مطالعات نشان داده اند که کاهش تنوع باکتریایی در بیماران دیابتی، در کاهش فراوانی تولیدکنندگان اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه، به ویژه باکتری های تولیدکننده بوتیرات منعکس می شود. مشاهدات مهم دیگر افزایش نفوذپذیری روده در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با افراد سالم نشان داده است. این “روده نشتی” می تواند منجر به ورود مولکول های التهابی به گردش خون سیستمیک بیمار شود و در نتیجه منجر به افزایش مقاومت به انسولین شود.
ورزش منظم می تواند تعداد باکتری های تولید کننده اسید چرب با زنجیره کوتاه و غلظت اسید چرب با زنجیره کوتاه را در روده و خون افزایش دهد. برخی از میکروب ها ممکن است لاکتات آزاد شده در حین ورزش را به پروپیونات تبدیل کنند. اسید چرب با زنجیره کوتاه ها ممکن است وضعیت التهابی و همچنین حساسیت به انسولین و کنترل قند خون را از طریق گیرنده ۴۳ همراه با پروتئین G و مسیرهای پایین دست آن بهبود بخشند. تمرینات ورزشی همچنین می تواند عملکرد سد روده را بهبود بخشد و منجر به کاهش اندوتوکسمی شود.
منبع: