اثر هشت هفته تمرین هوازی و ژل رویال بر فشار اکسایشی و آنزیمهای بافت کبدی موشهای چاق (فیزیولوژی ورزشی)
فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
علی اصغر معقولی ۱ احمد عبدی ۲ آسیه عباسی دلویی ۱
۱ گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت االله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران.
۲ نویسندة مسئول : گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت االله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران.
علوم زیستی ورزشی
چکیده
استرس اکسیداتیو با انواع مختلفی از بیماریهای التهابی و متابولیک از جمله چاقی ارتباط دارد. هدف این مطالعه برسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و ژل رویال بر فشار اکسایشی و آنزیمهای بافت کبدی موشهای چاق بود. در این مطالعه تجربی، ۴۵ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن ۳۷/۹±۵/۱۸۷) در پنج گروه رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب-ژل رویال (HFDRJ) و رژیم غذایی پرچرب-تمرین-ژل رویال (HFDTRJ) قرار گرفتند. گروههای مکمل، طی دوره مداخله روزانه ۱۰۰ میلیگرم ژل رویال (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) رقیق شده در آب مقطر را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت ۶۰-۵۰ درصد اکسیژن مصرفی (VO2max)، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. دادهها به روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد. افزایش معنیدار در میزان MDA و کاهش معنی دار میزان SOD، GPX و CAT در گروه HFD نسبت به گروه ND مشاهده شد(۰۰۱/۰=P). همچنین کاهش معنیداری در مقادیر MDA افزایش معنی-دار میزان SOD، GPX و CAT در گروههای HFDT، HFDRJ و HFDTRJ نسبت به گروه HFD؛ و گروه HFDTRJ نسبت به گروههای HFDT، HFDRJ مشاهده شد (۰۰۱/۰=P). بهنظر میرسد مداخله تمرین هوازی و ژل رویال میتواند به کاهش فشار اکسایشی و بهبود آنزیمهای کبدی طی چاقی کمک کند.
کلیدواژهها
تمرین هوازی اکسیدانت و آنتی اکسیدانت بافت کبد چاقی، فیزیولوژی ورزشی