اثر هشت هفته تمرین بی‌هوازی فزاینده میان مدت بر سطح سرمی آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز موش‌های صحرایی

مهدی مدیر، فرهاد دریانوش *، هنگامه فیروزمند ، حمزه یوسفی
دانشیار، بخش تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

مجله پزشکی گرگان

زمینه و هدف : فعالیت‌های جسمانی متفاوت بر روی سیستم ضداکسایشی موثرند. انتخاب مناسب نوع، زمان و شدت تمرین در جهت ارتقاء سطح سلامت جامعه ضروری به‌نظر می‌رسد. این مطالعه به منظور تعیین اثر  هشت هفته تمرین بی‌هوازی فزاینده میان مدت بر سطح سرمی آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) موش‌های صحرایی ماده انجام شد.

روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۳۰ سر موش صحرایی ماده به طور تصادفی در دو گروه کنترل و بی‌هوازی تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته، کنترل (بدون فعالیت)، تمرین بی‌هوازی (هفته ای ۳ جلسه با سرعت ۲۴ تا ۳۰ متر در دقیقه، شیب ۵ تا ۱۵ درجه و مدت ۳۰ ثانیه) اجرا شد. سطح سرمی آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها : سطح سرمی آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز (U/ml) در گروه کنترل و بی‌هوازی فزاینده به ترتیب ۹۸٫۸±۱۲٫۸ و ۱۷٫۳±۱۰۹٫۱ تعیین شد (P<0.05). همچنین سطح سرمی آنزیم کاتالاز (U/ml) در گروه کنترل و بی‌هوازی فزاینده به ترتیب ۷٫۲±۵۱٫۲ و ۴٫۲±۴۸٫۴ تعیین شد که از نظر آماری معنی‌دار نبود.

نتیجه‌گیری : تمرین بی‌هوازی فزاینده در میان مدت، سبب افزایش اثرگذاری در سطح سرمی آنزیم ضداکسایشی SOD می‌شود.
واژه‌های کلیدی: تمرین بی هوازی، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، موش صحرایی،

متن کامل مقاله رایگان