ناصر حیدری۱ ؛ مجید کاشف۲
۱دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
۲استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
مجله علوم غذایی و تغذیه
مقدمه: پاروزنی (روئینگ) یکی از باسابقه ترین رشتههای ورزشی است که رقابتهای آن هر چهار سال یک بار در بزرگترین مسابقات جهانی یعنی المپیک برگزار میگردد. هدف این مطالعه بررسی اثر مصرف حاد مکمل بتاآلانین بر حداقل سرعت رسیدن به حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max) و حداکثر زمان فعالیت تا واماندگی (Tmax) در این سرعت و رکورد ۶ دقیقه ای و تغییرات لاکتات خون پاروزنان حاضر در اردوی تیم ملی میباشد.
مواد و روشها: ۱۵ پاروزن نخبه مرد (سن: ۹/۴±۵/۲۲، قد:۳/۸±۸/۱۸۶ سانتی متر، وزن: ۴/۹±۳/۸۰ کیلوگرم و چربی بدن: ۷/۲±۸/۸ درصد) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت نمودند. پس از تقسیم بندی تصادفی، آزمودنیها در دو گروه دارونما و مکمل تقسیم شدند. آزمودنیها ۴ساعت، ۳ ساعت و ۲ ساعت قبل از انجام آزمون ۶ دقیقه ای فعالیت روی ارگومتر پاروزنی با ریتم آزاد، ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن بتاآلانین یا دارونما (گلوکز) را به صورت طرح متقاطع مصرف نمودند. از آزمودنیها، آزمون ۶ دقیقه پارو زدن روی ارگومتر و Tmax پاروزنی و مقدار لاکتات خون قبل و پس از آزمون ۶ دقیقه گرفته شد. برای تحلیل دادهها از آزمونt مستقل و SPANOVA استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحقیق تفاوت بینگروهی متفاوتی را در تمامی متغیرها نشان نداد (۰۵/۰ p>)؛ جز Tmax که به مقدار معنیداری افزایش یافته بود.
نتیجه گیری: مصرف مکمل بتاآلانین می تواند سبب بهبود رکورد پاروزنان و به تعویق انداختن خستگی ایشان گردد و تحمل ورزشکار برای افزایش زمان فعالیت تا واماندگی را ارتقا بخشد.
کلیدواژگان: بتاآلانین؛ پاروزنی؛ پاروزنان نخبه؛ کارنوزین؛ لاکتات