عبدالحسین طاهری کلانی, محمود نیک سرشت
فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی – دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
هدف تحقیق: استرس از عوامل محرک سیستم ایمنی است. نشان شده است، استرس روانی ناشی مسابقه با ایجاد تغییراتی در سیستم ایمنی، آمادگی بیماریهای عفونی در ورزشکاران را بیش از فعالیتهای ورزشی معمول افزایش میدهد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مسابقه رسمی بر شمار لکوسیتها، زیرگروههای آن، غلظت ایمونوگلوبولینهای A (IgA)، G (IgG) و کورتیزول سرمی در کاراته کاران جوان اجرا شد.
روششناسی تحقیق: ده مرد جوان کاراته کار (میانگین سن ۶/۲±۹/۲۲ سال، قد ۳/۸±۴/۱۷۶ سانتیمتر و شاخص توده بدن (BMI) 5/1±۲/۲۱ کیلوگرم بر متر مربع) راه یافته به مسابقه پایانی قهرمانی استان ایلام، آزمودنیهای این پژوهش بودند. نمونه های خون جهت اندازهگیری شمار لکوسیتها، نوتروفیلها، لنفوسیتها، منوسیتها و ائوزینوفیلهای خون و نیز غلظت IgA، IgG و کورتیزول سرمی پیش، بلافاصله و دو ساعت پس از مسابقه جمع آوری شد.
نتایج: شمار لکوسیتها، لنفوسیتها و منوسیتها بلافاصله پس از مسابقه افزایش ولی دو ساعت پس از آن به سطح اولیه بازگشت (۰۵/۰p<). شمار نوتروفیلها و ائوزینوفیلها در اثر مسابقه تغییری نداشت (۰۵/۰p>). غلظت IgA (037/0p=) و IgG (04/0p=) بلافاصله پس از مسابقه کاهش یافت اما دو ساعت پس از مسابقه به سطح اولیه رسید. همچنین، غلظت کورتیزول بلافاصله پس از مسابقه افزایش (۰۰۲/۰p=) ولی دو ساعت پس از آن نسبت به قبل (۰۰۳/۰p=) و بلافاصله پس از مسابقه (۰۰۱/۰p=) کاهش یافت.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتايج اين مطالعه، تغییرات سیستم ایمنی سلولی و هومورال کاراته کاران جوان در اثر مسابقه ورزشی یکسان نیست. همچنین، دوره دو ساعته استراحت پس از مسابقه برای بازیافت تغییرات ایجاد شده در شمار لکوسیتها، زیرگروههای آن و غلظت ایمونوگلوبولینهای سرمی کافی به نظر میرسد.
واژگان کلیدی
ایمونوگلوبولین- مسابقه ورزشی- ایمنی- کورتیزول- استرس