اثر متقابل ریتم روزانه و عادت ماهانه بر میزان ریکاوری لاکتات پس از یک فعالیت بیشینه

اکرم خانی رزوه؛ صابر رضانژاد ؛ عفت بمبئی چی
دانشگاه اصفهان

مجله فیزیولوژی ورزشی

هدف پژوهش بررسی اثر متقابل ریتم روزانه و عادت ماهانه بر میزان ریکاوری لاکتات پس از یک فعالیت بیشینه بود. بدین منظور تعداد ۱۲ نفر از دانشجویان دختر رشتۀ تربیت‌بدنی (میانگین±انحراف معیار سن۶۰/۱±۷۵/۲۰ سال، قد ۶۲/۳±۷۵/۱۶۴ سانتی متر، وزن ۴۵/۵±۰۸/۵۵ کیلوگرم) در این پژوهش شرکت نمودند. آزمودنی­ها تست بروس را تا سر حد واماندگی انجام و در مرحلۀ ریکاوری، به مدت ۲۰ دقیقه با سرعت ۷۲/۲ کیلومتر در ساعت با شیب صفر درصد، روی تردمیل راه رفتند. میزان لاکتات خون بلافاصله بعد از اجرای آزمون و نیز در حین ریکاوری (دقایق ۵، ۱۰ و ۲۰) در دو زمان از روز (ساعات ۰۶:۰۰ و ۱۸:۰۰) و دو مرحله از سیکل عادت ماهانه اندازه­گیری شد. از آزمون ANOVA برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. اثر عادت ماهانه و اثر متقابل ریتم روزانه و عادت ماهانه بر ریکاوری لاکتات معنادار نبود. همچنین تغییرات معناداری در غلظت لاکتات خون در دقایق پنج و ۱۰ از دورۀ ریکاوری بین ساعت ۰۶:۰۰ و ۱۸:۰۰ مشاهده نشد. ولی کاهش معناداری در میزان لاکتات در دقیقه ۲۰ از زمان ریکاوری در زمان عصر نسبت به صبح مشاهده شد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد ریکاوری لاکتات در عصر نسبت به صبح سریع­تر انجام می­شود، ولی مراحل فولیکولی و لوتئینی از سیکل عادت ماهانه بر ریکاوری لاکتات تأثیر ندارد.
کلیدواژگان
ریتم روزانه؛ عادت ماهانه؛ ریکاوری لاکتات؛ فعالیت بیشینه

متن کامل مقاله رایگان